Wycieczka z Tuti na płaskowyż

Pomnik-fontanna z Indianinem na placu w Tuti to jedna z dwóch atrakcji, które tu znajdziesz. Jednak w okolicznych sklepach nadal możesz uzupełniać zapasy i w całkowitym spokoju na ławkach odświeżyć się i zebrać siły na stosunkowo trudny interes, który masz przed sobą.

Nawet miejscowy pobielany kościół jest bardzo ładny i typowy dla tutejszego regionu.

Z centrum miasta kieruj się prosto na północ drogą między polami, a następnie pod górę na pierwszy płaskowyż. Jeśli masz szczęście, spotkasz miejscowego świętującego lokalną fiestę.

Z pierwszego punktu widokowego miło jest zobaczyć tutejsze warunki żyznej doliny rzeki Colca. Sama rzeka nie jest widoczna, ponieważ jest ukryta w kanionie wyciętym bezpośrednio w skalistym grzbiecie. Nie widać nawet centrum Tuti, które ponownie jest przesłonięte uskokiem terenu. W tych miejscach powoli zbliżasz się do znaku czterech tysięcy.

Po wyjściu z Tuti na początek doliny prowadzącej do wioski duchów ścieżka przez długi czas jest dość oczywista. Górujące przed Tobą góry to właściwie tylko koniec płaskowyżu 500 metrów nad Tobą, na który za chwilę będziesz musiał się wspiąć.

Wreszcie dolina Ran Ran otwiera się prawie całkowicie, a na horyzoncie widać już krętą ścieżkę prowadzącą na płaskowyż.

Tutaj, na Altiplanie, jest o wiele bardziej prawdopodobne, że podczas wędrówki spotkasz tylko krowy i lamy niż ludzi. Dotyczy to również tego stosunkowo dobrze znanego obszaru.

Po półgodzinnym spacerze przez tę dolinę duchów dotrzesz do zrujnowanej wioski Inków. Nie musiała być wtedy bardzo mała.

Po półgodzinnej wspinaczce wioska Inków jest głęboko pod tobą. Widok na całą dolinę jest całkiem ładny.

Po wejściu na płaskowyż zaczyna się prawdopodobnie najnudniejsza część całej wędrówki – przed Tobą długi marsz przez odludny krajobraz bez większych perspektyw. Na samym początku musisz uważnie obserwować ścieżkę lub zdecydować, który wariant wybrać. Klasyczna „normalna” droga nadal prowadzi jakby przez płaską dolinę iz czasem skręca bardziej na zachód, tak że po około 100 metrach wpada do głównej doliny prowadzącej z wulkanu Mismi. Jeśli chcesz wybrać trudniejszą i trudniejszą nawigacyjnie trasę przez podziały Pacyfiku i Atlantyku, podążaj mniej wyraźną ścieżką prowadzącą prawie na północ do mniej wyrazistej doliny. Tuż nad wodą znajduje się ogrodzenie (ok. 5 km od punktu widokowego wsi Ran Ran), które jest idealne dla obozu numer jeden na wysokości 4710 m npm.