Wycieczka do Lago di Sorapis

Nasza wyprawa rozpoczęła się w austriackiej wiosce Sillian, skąd w niecałe 35 minut przejechaliśmy przez piękne jezioro Missurina do punktu startowego, czyli parking przy Passo Tre Croci. Parking znajduje się obok opuszczonego hotelu, a biorąc pod uwagę ilość miejsc parkingowych, naprawdę opłaca się przyjechać jak najwcześniej. Bezpośrednio przy przełęczy istnieje również możliwość noclegu w B&B Hotel Passo Tre Croci Cortina . Z parkingu wyjechaliśmy około 9 rano drogą 215. Pierwsza część drogi była szutrowa, przyjemnie szeroka i wiodła przez las. Jednak po około pół godzinie trzeba było przejść przez piargowisko i ścieżka zaczęła się lekko zwężać i lekko wspinać. Po około godzinie ścieżka zamieniła się w bardziej wymagającą wędrówkę z bardziej stromym podejściem, którą uzupełniono kilkoma zabezpieczonymi odcinkami. Pierwszymi zabezpieczonymi odcinkami były żelazne schody, które pomogły nam pokonać najtrudniejsze wzniesienie w dość przyjemny sposób. Po odcinku, który był wzmocniony drewnianym mostem, szło się wąskim chodnikiem zabezpieczonym stałą liną stalową, która prowadziła po prawie pionowym zboczu, jednak widok na kopalnię ograniczały krzaki. Zabezpieczony odcinek, w tym schody, wcale nie był długi, ale może być niewygodny dla osób cierpiących na zawroty głowy. Jeden pan przed nami wycofał się i wolał wrócić w stronę parkingu. Po kilku minutach dotarliśmy do skrzyżowania, które prowadziło albo do schroniska Vandelli, gdzie można się posilić, albo bezpośrednio nad jezioro. Warto zaznaczyć, że choć trasa momentami była bardziej wymagająca, to widoki zapierały dech w piersiach. Miejscami można było dostrzec szczyty Tre Cime czy jeziora Missurina.
Samo jezioro było niesamowite, spędziliśmy nad nim nieco ponad 2 godziny, obeszliśmy je, zatrzymaliśmy się w chatce na drinka i poszliśmy tą samą drogą z powrotem na parking. W sumie przeszliśmy 12 km, podróż nad jezioro zajęła nieco ponad 2 godziny. Wróciliśmy około półtorej godziny. Oczywiście to jest indywidualne. Idziemy wolniej, cieszymy się podróżą, lubimy się rozglądać i robić dużo zdjęć. W każdym razie był to jeden z najfajniejszych trekkingów, jakie kiedykolwiek zrobiliśmy. A więc odpowiednie buty na wędrówki, nie bójcie się wysokości i chociaż lekki stan i hurra na Lago di Sorapis :)