Wędruj przez przełęcz Chauki

Możesz przejść doliną rzeki Snostkali, która trwa cały dzień z Kazbegi do Juty. Lub możesz prowadzić, co pomoże każdemu w mieście. Z Kazbeku z tyłu biegnie prawie do Juty.

Z Juty to tylko spacer. Można spać na kempingu lub w małym pensjonacie, ale chce mieć zapasy z wyprzedzeniem.

Nad miejscowością ścieżka wije się swobodnie przez krajobraz, aw tle masyw Chauki. Jednak nie obraca się z prawej strony, jak to może być oferowane na początku, ale z lewej strony, czyli z północy. Dlatego ścieżka wyjścia jest nadal ukryta.

Długo można liczyć na wodę, którą wcale nie trzeba ciągnąć po plecach.

Bujna zieleń powoli zanika i nadchodzi kamienista faza wspinaczki. Od tej strony podjazdu do siodła dopiero zaczyna się najbardziej stroma podjazd.

Samo siodło jest stosunkowo płaskie i wygodnie przejezdne, gdy nie ma śniegu. Widoki zapierają dech w piersiach, jak okiem sięgnąć Kaukaz.

Jak okiem sięgnąć, Kaukaz.

Patrząc z przełęczy na południe, widać już małe morenowe jeziora Abudelauri. Sama morena znika w popołudniowym cieniu rzucanym przez masyw Chauki. Zejście na tę stronę grzbietu jest bardzo strome iw zasadzie wszystko w gruzach. To, co czuliśmy po jednej stronie przez kilka godzin, może zostać „wbiec” w mniej niż trzy kwadranse… Ale w przeciwnym kierunku będzie to dość cięcie.

Dwa z trzech jezior Abudelauri są widoczne w starej morenie polodowcowej. Ścieżka przez grzbiet i samo siodło Chauki omija postrzępione ściany skalne, a następnie skalny grzbiet.

Niestety jeziora przez pewną część roku są dość brudne i porośnięte glonami. Wokół pasą się stada owiec i koni, a zwierzęta przychodzą tu pić. Najczystsze jest najwyższe jezioro i źródła słodkiej wody, które wypływają w pobliżu. Musi tylko trochę popatrzeć.

Zejście do wioski to już stosunkowo łatwy spacer ścieżką w dół doliny. Niektórzy turyści przyjeżdżają do wioski samochodem bezpośrednio z Tbilisi na jednodniową wędrówkę nad jeziora.

Ze wsi trzeba jeszcze zejść do doliny do głównej drogi. Zejście może zająć trochę czasu, ponieważ droga wije się zygzakiem w nieskończonej liczbie serpentyn przez wiele kilometrów. Stamtąd można pojechać drogą prosto na północ do słynnego na całym świecie Shatili lub skorzystać z autobusu wahadłowego do Tbilisi.