Podejście na Monte Cinto

Rozpoczynamy od kempingu Lozzi na wysokości 1040 m npm Przed nami trudna całodniowa wędrówka z całkowitym przewyższeniem prawie 1700 m npm. Po zwiedzeniu szczytu Monte Cinto 2706 m n.p.m. udajemy się na wycieczkę krajoznawczą i dalej jedziemy nad jezioro Lac du Cinto, a stamtąd zjeżdżamy z powrotem do obozu Lozzi. Cała wycieczka zajęła nam 12 godzin, ale wierzę, że osoby bardziej zdolne poradzą sobie z tym szybciej :-)

Wieczorem rozbijamy namioty w obozie Lozzi, skąd rozpocznie się nasza wspinaczka.

Początek podjazdu to dość szeroka droga, na którą miał przejeżdżać samochód … na zdjęciu po prawej stronie

..wejście zaczyna się od pierwszych promieni poranka iz szerokiej ścieżki dochodzimy do niewielkiej wspinaczki po trawiastej łące …

..wybierający za nas na cały dzień .. wychodzimy z obozu o 5:00 rano .. słońce nie będzie długo czekać …

..znowu wjeżdżamy na szeroką drogę .. mijamy krowy pasące się już na stokach …

.. pierwszym punktem jest drewniana „szopa”, w której schronienie mają krowy z pastwiska i jest to ostatnie miejsce, w którym można jeździć samochodem.

Pierwsza dłuższa przerwa była w domku „Erco – 1650“, gdzie znajduje się umywalnia i zaplecze sanitarne .. prawdopodobnie istnieje możliwość noclegu, ale podczas naszego wyjścia domek był zamknięty … na zdjęciu już się wspinamy dalej od domku Erco. zaczyna się ścieżka wspinaczkowa, która prowadzi przez gruz i dalej cyprysem …

… po dłuższej wspinaczce w gruzach docieramy do pierwszych skał, gdzie czasem trzeba sobie pomóc rękami i wtedy wędrówka jest o wiele ciekawsza ze względu na ładne widoki …

..przed szczytem jest miejsce do odpoczynku .. należy zaznaczyć, że po drodze prawie nie ma żadnych oznaczeń, orientacja jest chyba możliwa tylko według małych kamiennych ludzików, którzy czasami się pojawiają …

..po długiej i męczącej wspinaczce robimy najlepsze zdjęcia …

… zaporę „Calacuccia“ widać ze szczytu …

.. widoki z Monte Cinta na morze …

.. przy ładnej słonecznej pogodzie można zobaczyć morze …

.. pogoda na 1 *

Ze szczytu wyruszamy w drogę powrotną wokół Lac du Cinto, to bardzo piękne miejsce, ale droga do niego wydaje mi się dość trudna, pogoda nam życzy, czuję, że jest co najmniej 40 stopni …

.. nakrycie głowy jest ważne, w przeciwnym razie słońce by nas poparzyło.

.. czasami jest lekka wspinaczka … gdzieś jest wzmianka o I-II … tak jak przed szczytem, tu pomagamy rękami ..

.. mamy kolejny szczyt z widokami ..

… czekamy na nieprzyjemne dla mnie zejście w niekończące się gruzy …

… schodzimy pod gruz w Lac du Cinto …

.. odpoczywamy nad jeziorem, niektórzy miłośnicy kąpieli, ale jezioro jest bezpośrednio oblodzone …

.. zejście z Lac du Cinto nie jest już trudne …

.. szeroka dolina na wschód do schroniska Ercu. Idziemy wzdłuż strumienia wypływającego z jeziora …

… widok z chaty Erco po całodniowej wędrówce … a my wciąż czekamy na zejście do obozu …

..nogi ledwo mnie ciągną: D

… ostatnie odcinki zjazdu … jesteśmy już z „Erca“ tą samą trasą co rano przy wyjściu … i nie możemy się doczekać obozu :-)