Podejście na Bazardüzü (4466 m npm)

Wioska Xinaliq jest zamieszkana przez lokalną grupę etniczną z własnym językiem i jest punktem wyjścia do wyprawy do BC pod Bazardüzü i Shahdag.

Brama znajduje się tuż za wioską. Tutaj Ty i Twoje pozwolenie zostaniecie po raz pierwszy sprawdzeni przez pracowników NP.

Można tu dojechać samochodem. 24,5 km od Xinaliqu.

Należy to kilkakrotnie brodzić. Jest głębiej, niż się wydaje, woda dociera do jednej trzeciej przedniej szyby.

Nie spotkasz tu żadnych turystów, maksymalnych pasterzy.

Wieczór fajny w C1, czekam na coś do jedzenia. Dba o to przewodnik ze wspólnie zakupionych zapasów.

Ta rzeka wypływa poniżej lodowców i płynie na południe w kierunku Gebele.

Trochę bardziej strome miejsce podczas wspinaczki na szczyt Bazardüzü. Ale całe podejście jest dość strome.

Nawet tutaj nie jest dokładnie płaska, co więcej, gruz wciąż ślizga się pod stopami.

Na sam szczyt prowadzi stosunkowo przyjemny grzbiet.

U góry mały trójkąt z kilkoma tablicami pamiątkowymi.

Ten samochód prowadzi bardzo złą drogę, a brody są w porządku. Tylko sporadycznie trzeba dolać do chłodnicy 2 litry wody …

Być może najbardziej atrakcyjnym, ale i prawdopodobnie najbardziej czasochłonnym podejściem w Azerbejdżanie jest wejście na najwyższą górę w Bazardüzü, 4466 m npm Góra leży na granicy z Rosją, Republiką Dagestanu i znajduje się w Park Narodowy Shahdag. Ze względu na granicę i park narodowy na wyjazd wymagane jest pozwolenie, wymagany jest także przewodnik. Odp. Nie wiem, czy komuś udzielono pozwolenia bez przewodnika. Oczywiście doświadczony turysta może wstać przy odrobinie szczęścia i wysiłku, być może nawet sam, ale może to być dość trudne, gdy nawet nie wiesz, gdzie jest góra. Nie ma tu nic zaznaczonego ani map. Do ostatniej chwili prawie nie wiedzieliśmy, która z okolicznych gór to Bazardüzü. Ostatecznie nie było, bo nie było go widać z obozów. Podejście z uwzględnieniem wysokości nie jest technicznie trudne. Można to zrobić w dwa dni, ale większość wypraw przyjeżdża tu na trzy dni. Pierwszego dnia pojedziesz pojazdem terenowym z wioski Xinaliq (2000 m) do bazy (BC) na wysokości 2870 m. Tuż za Xinaliq, obsługa parku sprawdzi Cię przy wejściu do NP i dwukrotnie więcej straży granicznej w drodze do BC. Pierwszy raz po kilku kilometrach, drugi raz po 18 km. W drodze do BC trzeba kilkakrotnie brodzić przez stosunkowo stromą rzekę, a tutaj trudno się obejść bez samochodu terenowego. Można go również wypożyczyć w Xinaliqu lub zajmie się nim przewodnik. BC znajduje się 24,5 km od Xinaliqu, a podróż trwa 2 godziny. Chcąc się wspinać w dwa dni dobrze jest przenieść się do obozu I (C1) na wysokości 3243 m n.p.m., od BC 2 godziny przez dolinę i kanion rzeki po stromych zboczach z nieustannie spływającym gruzem, kamienie, zwietrzały piasek. W niektórych miejscach trzeba być ostrożnym, bo zbocze jest strome i ześlizgiwanie się może oznaczać, że trafisz do rzeki z silnym prądem i może to nie wyjść dobrze. Zwykle następnego ranka jedzie się do C1 i jest to dzień aklimatyzacyjny z tym, że za kolejne 2,5 godziny można udać się na wododział i tutejsze alpejskie jezioro z zimną wodą, w którym szaleńcy mogą się kąpać. W BC i C1 jest woda pitna, tu rozstawiane są namioty. Temperatura w C1 przy idealnej pogodzie, kiedy w nocy padało tylko kilka opadów, a w dzień było pogodnie, w nocy wynosiła nieco powyżej 10 ° C. Z C1 ścieżka na szczyt prowadzi znowu przez gruz bardzo stromo pod górę, ze względu na gruz i zwietrzałe kamienie biegnące pod stopami, czasem trzeba zejść po zygzakowatym zboczu. Szlak nie jest widoczny, zbocze zsuwa się i po pewnym czasie znowu zanika. Wyjście przy elewacji ok. 1,2 km można pokonać w 4 godziny, przeszliśmy 6 godzin z powodu niedyspozycji któregoś z nas. Wracając z góry, podążaj tą samą ścieżką lub przewodnik może poprowadzić Cię bocznym grzbietem na wzgórze bezpośrednio nad C1, skąd możesz szybować po stromym zboczu prawie do namiotów. Powrót tą samą trasą zajmuje około 2 godzin, ślizgasz się po gruzach jak po śniegu. Nie potrzebujesz kotów do wspinaczki, lodowiec i resztki śniegu znajdują się tylko po północnej stronie góry, a wspinaczka jest od południowego wschodu. Ale pokrywy śnieżne są dobre, aby gruz nie wpadał do butów. Po wejściu można ponownie przespać się w C1 lub spakować się i udać się do BC i ewentualnie natychmiast opuścić góry i przez Xinaliq do cywilizacji.