Podejście do Mulhacén (3482 m n.p.m.)

Na szczycie znajduje się mała kapliczka i betonowy słup wyznaczający szczyt wraz z płytą na ziemi. Z daleka rozciąga się widok na całą Sierra Nevada, która w miesiącach letnich jest idealna do uprawiania turystyki pieszej lub rowerowej, ponieważ jest poprzecinana wieloma ścieżkami i zakurzonymi drogami. Jest też przyjemniejsza temperatura (ok. 10–15 ° C), dzięki czemu można pięknie się ochłodzić na cały dzień i uciec przed upałem, który panuje o kilka kilometrów niżej w całej Andaluzji przez całe lato. Zimą góry są idealne do jazdy na nartach, ponieważ ze względu na dużą wysokość są pokryte śniegiem, a także wyposażone w kilka wyciągów.

Udaliśmy się w górę iz powrotem do Alto de Chorrillo (górna stacja minibusa) w około 2,5 godziny. ALE … Mimo dużej wysokości poszło dobrze, daliśmy radę w 1,5 godziny (chyba wejście i kolejne zejście były tak szybkie, że organizm nie zdążył zareagować). Na górze odpoczywaliśmy około kwadransa, zachwycaliśmy się widokami, a ponieważ mieliśmy do wyboru albo biegać poprzednim autobusem, albo spacerować po szczycie przez kolejne 4 godziny do następnego przyjazdu, wybraliśmy wariant pierwszy (także dlatego, że prognoza informowała o nadchodzących chmurach i burzach do południa). Zbiegliśmy więc w dół (naprawdę pokonaliśmy około 1/2 trasy, byliśmy spokojni i teren też na to pozwalał) w 45 minut, aby złapać autobus o 12:15. Godziny odjazdów autobusów nie są dobrze przemyślane. Wystarczyłoby, żeby przynajmniej drugi autobus na górze czekał z odjazdem godzinę dłużej i dla większości turystów złapanie go byłoby o wiele przyjemniejsze i bardziej realistyczne. Niemniej jednak mogę polecić wspinaczkę i spacery po górach Sierra Nevada, zdecydowanie warto odwiedzić malownicze wioski u podnóża z wąskimi i stromymi uliczkami. Relaksująca i odprężająca atmosfera południowej Hiszpanii jest wszechobecna.