Lot Monachium - Fuerteventura

Silniki ryknęły, samolot pędził z początku, później na pasie startowym z większą determinacją. Piloci się nie poddają i jesteśmy w powietrzu. Na rękawach są dwa Airbusy A340 i jeden mniejszy brat, Airbus A321, wszystkie w kolorach Lufthansy.

Luty biały, pole się wzmacnia, przynajmniej na południowy zachód od Monachium. Wspinamy się stabilnie, a nasza wysokość daje nam nadzór nad odległymi grzbietami Alp. Jednak jeszcze przed Szwajcarią krajobraz pod nami jest zdecydowanie pokryty nieprzeniknioną ścianą chmur.

Za Pirenejami chmury w cudowny sposób pękają. Krajobraz Hiszpanii bardzo różni się od tego, co można zobaczyć w Europie Środkowej i Zachodniej. Znowu góry, pagórki i pagórki, czasem część jeziora.

Rzeka Gwadalkiwir przepływa przez miasta Kordoby i Sewillę. Jej ujście do Oceanu Atlantyckiego jest bardzo szerokie. Półpustynia z wydmami to Park Narodowy Coto de Doñana.

Opuszczamy kontynent nad Zatoką Kadyksu. Miasto Kadyks jest dobrze widoczne na wąskim cyplu. Z tyłu znajduje się strategiczna brama do Morza Śródziemnego, Cieśnina Gibraltarska. Afrykański kontynent po prawej stronie jest pokryty chmurami.

Pędzimy w stronę „Psa”, czyli Wysp Kanaryjskich (canis = pies, kanarki naprawdę nie miały z tym nic wspólnego). Na wschodzie wznosi się kontynent afrykański, ośnieżone szczyty gór Atlas.

Około pół godziny przed lądowaniem zaczynamy schodzić. Gdzieś pod nami znajduje się wyspa Lanzarote. Końcowe podejście i samolot zaczyna „zygzakiem“. Pojawia się miasto Corralejo, położone na północy wyspy Fuerteventura. W lewo, czyli na zachód, za pierwszym wulkanicznym szczytem ciągnącym się przez wyspę zaczyna się szlak turystyczny GR131.

W zasięgu wzroku jest sąsiednia wyspa Lanzarote. Prom z Corralejo pokona tę odległość w pół godziny. Ale najbliższa wyspa należy do Fuerteventury: Isla des Lobos. Do tego parku przyrody można dotrzeć łodzią w 10 minut. Na dole zaczyna się pojawiać obszar wydm Parku Przyrody Corralejo.

Samolot kopiuje wschodnie wybrzeże wyspy i mniej więcej w połowie wokół niego ostro zawraca na ląd w kierunku północnym do osi pasa startowego. Schodzimy poniżej dolnego poziomu rozdartych pasat. Na chwilę na horyzoncie pojawia się kolejna z wysp, Gran Canaria.

Nadal upadamy. Widok z samolotu to pierwsza znajomość wyspy Fuerteventura. Pierwsze wrażenie, pierwsza inspiracja. Mijamy małą zatoczkę z plażą i kilkoma budynkami – Casas de Pozo Negro.

Kilkaset metrów przed lotniskiem mijamy typowo turystyczny kurort Caleta de Fuste. Zieleń pola golfowego jest w pełni zależna od nawadniania, które dotyczy praktycznie całej roślinności na skądinąd bardzo suchej wyspie.

Samolot jest w „finale”. Tuż przed progiem Travel Service czeka na polecenie startu Boeinga 737.