Artykuł Lenora
Szklana wioska nad Wełtawą
Osiemnaście kilometrów na południowy zachód od Prachatic znajduje się wioska Lenora. Ta pierwotnie szklarska osada powstała w 1834 roku u zbiegu Teplé Vltava i Řasnice (Gravy Vltava). Dziś jest ważnym miejscem dla turystów i żeglarzy.
Miejski piec chlebowy
Chyba najbardziej znanym zabytkiem we wsi jest miejski piec chlebowy z 1837 roku, który od 1958 roku jest wpisany do rejestru zabytków.
Piec służył biednym obywatelom, których nie było stać na własny piec do wspólnego pieczenia chleba. We wsi było kilka podobnych pieców. Jednak tylko ten, który funkcjonował przez kilka lat po II wojnie światowej, przetrwał. Dziś jest pięknie odrestaurowany i wart obejrzenia. W 1998 r. miejscowi odnowili tradycję wspólnego wypieku, aw wybrane soboty odbywa się tu publiczne pieczenie chleba i innych wypieków.
Dobrze zrobiony
Pod drogą przed wschodnim krańcem wsi nad Wełtawą rozciąga się zadaszona drewniana kładka z gontowym dachem (tzw. rechle). Ten ważny zabytek budowlano-techniczny powstał w 1870 roku. Główną funkcją tego urządzenia było zatrzymywanie, liczenie i odprowadzanie wyrzuconego drewna. Kładka ma niespełna 28 metrów długości, aw Czechach podobną konstrukcję można znaleźć tylko w Czeskim Krumlowie.
Zrekonstruowana kładka dla pieszych
W 2014 roku ważny zabytek przeszedł rekonstrukcję, podczas której zachowano maksymalnie oryginalne elementy. Dzięki temu w podłodze wyraźnie widoczne są wydrążone otwory do włożenia legarów podtrzymujących pływającą belkę.
Huty szkła
Zasoby drewna i obfitość wody były powodem, dla którego szklarz Johann Meyr założył w 1834 roku tę najmłodszą osadę szklarską na Szumawie. Została nazwana na cześć żony księcia Schwarzenberga, Eleonory. Później nazwa została uhonorowana w obecnej formie. Mimo wojennych wydarzeń huta szkła funkcjonowała tu do 1995 roku, kiedy to po nieudanej prywatyzacji została zamknięta, a rozległy teren niszczeje do dziś. Dziś tę tradycję upamiętnia muzeum szkła w pomieszczeniach Urzędu Miejskiego.
Zamek
Na zachodnim skraju wsi, przy drodze, znajduje się dwór wybudowany w latach 40. XIX w. przez współwłaściciela tutejszej huty szkła. Dwa budynki w stylu empirowym ze wspólnym dziedzińcem i parkiem krajobrazowym przechodzą gruntowną renowację. Znajduje się w rękach prywatnych i nie jest dostępny dla publiczności.
