Artykuł Klasztor Břevnov
Najstarszy męski klasztor w Czechach
Klasztor na Břevnovie, położony w Pradze, około trzech kilometrów na zachód od Zamku Praskiego, jest najstarszym męskim klasztorem w Czechach. Jej historia sięga 993 roku, kiedy to została założona przez księcia Bolesława II. i biskupa praskiego św. Wojciecha. Od tego czasu stało się ważnym ośrodkiem duchowym i kulturalnym.
Klasztor Břevnov
Cały klasztor, łącznie z bazyliką św. Małgorzaty i innymi budynkami w ogrodzie klasztornym, jest chroniony jako narodowy zabytek kultury Republiki Czeskiej. Klasztor jest uważany za najstarsze udokumentowane miejsce warzenia piwa w całych Czechach, a Browar Klasztorny na Břevnovie kontynuuje tę tradycję.
W 1997 roku klasztor odwiedził papież Jan Paweł II.
Historia pełna zakrętów i zwrotów akcji
Według legendy książę Bolesław II. i biskupa św. Wojciecha spotkali u źródeł potoku Brusnice, gdzie jeleń wskazał im odpowiednie miejsce na założenie klasztoru. Nazwa „Břevnov” pochodzi od kłody leżącej w studni.
Klasztor przeżywał okresy rozkwitu, ale także upadku. W czasie wojen husyckich klasztor uległ zniszczeniu, a mnisi zostali zmuszeni do ucieczki. W XVII i XVIII wieku klasztor przeszedł wspaniałą renowację w stylu barokowym i stał się ośrodkiem nauki i sztuki. W XX wieku klasztor został dwukrotnie skasowany: najpierw przez nazistów, a następnie przez komunistów. Po aksamitnej rewolucji mnisi powrócili i przywrócili życie monastyczne.
Kompleks klasztorny
Kompleks klasztorny na Břevnovie jest otwarty dla zwiedzających, a także oferuje wycieczki z przewodnikiem, które obejmują bazylikę, kryptę, pomieszczenia reprezentacyjne, Salę Teresy i ogród klasztorny. Na terenie klasztoru znajduje się również Hotel Adalbert i restauracja Klášterní šenk, w której można skosztować tradycyjnej kuchni czeskiej i piwa z lokalnego browaru.
Zakon Benedyktyński
Kompleks klasztorny jest własnością zakonu benedyktynów, najstarszego zakonu monastycznego w Europie Zachodniej, który również jest przez niego administrowany. Benedyktyni kierują się mottem „Ora et labora” (Módl się i pracuj) i poświęcają się życiu duchowemu, edukacji i ochronie dziedzictwa kulturowego. Obecnie mieszka tu dziewięciu mnichów.
Bazylika św. Małgorzaty
Dominantą klasztoru jest barokowa bazylika św. Małgorzaty, dzieło architekta Kryštofa Dientzenhofera i jego syna Kiliána Ignáca. Świątynię zbudowano w latach 1708–1745.
Wnętrze bazyliki
Wnętrze kościoła zaprojektował Kilián Ignác Dientzenhofer. Stanowi ono jedno z arcydzieł czeskiej architektury barokowej. Sufit zdobią obrazy Jana Jakuba Steinfelsa, a na ścianach wiszą duże obrazy Petra Brandla.
Ołtarz główny
Na ołtarzu głównym z 1718 r. znajduje się drewniana, złocona figura patronki kościoła, św. Małgorzaty. Jej szczątki spoczywają w ołtarzu.
Grób św. Wincentego
Na południowej ścianie chóru kościelnego znajduje się kamienny gotycki nagrobek św. Wincentego, który zmarł 9 października 1045 r. i jest czczony jako patron czeskich i bawarskich benedyktynów.
Krypta romańska
Pod chórem kościoła, podczas badań archeologicznych odkryto posadzkę krypty trójnawowej bazyliki romańskiej z połowy XI wieku. Jest to jeden z najstarszych i najcenniejszych zabytków architektury romańskiej w Czechach.
Ogród klasztorny
Rozległy ogród klasztorny z barokowymi rzeźbami i fontanną został udostępniony zwiedzającym po gruntownej przebudowie i oferuje spokojne miejsce do wypoczynku. Otwarte jest codziennie do godziny 20:00.
Źródło potoku Brusnice
W północno-zachodniej części obszaru znajduje się źródło potoku Brusnice. Legenda głosi, że w tym miejscu spotykał się książę Bolesław II. i biskupa św. Wojciecha, gdy w 993 r. założył klasztor. Miejsce na klasztor wybrano właśnie ze względu na obfite źródło wody. Nad źródłem zbudowano kaplicę z wczesnogotyckim sklepieniem. Przetrwał do dziś.
Letni Pałac Alojteški
Nad kaplicą ze źródłem pierwotnie zbudowano średniowieczny pawilon, a w latach 1722–25 dwupiętrowy pałac letni.
Przestrzenie reprezentacyjne
Sale, krużganki i korytarze prałatury zdobione są sztukateriami i freskami autorstwa różnych artystów z pierwszej połowy XVIII wieku. Górne piętro to dawna rezydencja opata, obecnie znajdują się tam reprezentacyjne sale zdobione freskami.
Sala Terezjańska
Duża sala z freskami Jana Jakuba Steinfelsa i dekoracjami stiukowymi jest jednym z najpiękniejszych barokowych wnętrz w Czechach. Nazwa pochodzi od dominującego wizerunku Marii Teresy.
