Jadąc przez przełęcz Baralacha la

Po załatwieniu formalności na posterunku można udać się w stronę przełęczy Baralacha la. Sarchu nie jest tak naprawdę wioską, ale kilkoma obozami namiotowymi wzdłuż kilku kilometrów drogi.

Droga łącząca Léh z Manali jest z roku na rok lepsza, a ponadto od kilku lat prowadzony jest duży projekt mający na celu jej poszerzenie, co również pozytywnie wpływa na prędkość i bezpieczeństwo. Ale prawdopodobnie w przyszłości nadal spotkasz tu zwierzęta.

Ostatnim miejscem na poczęstunek przed siodłem Baralacha la jest mały obóz namiotowy Kyelang.

Z Kyelang rozpoczyna się faktyczna wspinaczka na przełęcz Baralacha la. Najpierw do starej moreny lodowca.

Ponad moreną widać rzekę Lingti, wzdłuż której wznosi się do przełęczy. Okoliczne góry znajdują się na wysokości około 5500 metrów nad poziomem morza.

Zanim zacznie się naprawdę ostatnia wspinaczka na przełęcz, po lewej stronie zobaczysz ładne jezioro.

Wraz ze wzrostem wysokości i początkiem sezonu przejazd na przełęcz staje się naprawdę interesujący. Jednak okoliczne zaspy śnieżne i spadające do doliny ciężarówki zachęcają kierowców do zachowania szczególnej ostrożności na tym odcinku.

Jazda na prawie pięć tysięcy metrów nad poziomem morza ma swój urok, nie ma wielu miejsc, których należy unikać. Widać, że nad Himalajami jest znacznie więcej opadów niż w górach dalej na północ, gdzie nie było śniegu ani pomników na jeszcze większej wysokości.

Wreszcie samochód wspina się na najwyższy punkt tego etapu na głównej grani Himalajów. Ale możesz być trochę rozczarowany. Zamiast jakiejś imponującej scenerii, czego można by się tu spodziewać, takiego płaskowyżu jest więcej. Ciekawostką jest jednak fakt, że są tu trzy rzeki – Lingti, po której się wspinałeś, Bhaga, po której zejdziesz i Chandra, wzdłuż której prowadzi przyjemna trasa trekkingowa z pięknym jeziorem Chandra Tal.

Tuż poniżej przełęczy znajduje się święte jezioro Suraj Tal, gdzie wypływa rzeka Bhaga. Na początku sezonu jest oczywiście zamarznięty, a okolica pokryta śniegiem.

W szczycie sezonu, kiedy nie ma śniegu, pięknie widoczne są zwały gruzu, przez które prowadzi ta górska droga. Na dnie doliny leży wietrzny i niegościnny bar Zinzig. Horyzont jest zdominowany przez sześć tysięcy tarcz.

W barze Zinzig można zjeść coś do jedzenia lub chociażby herbatę. Okoliczne widoki na poszarpane góry są bardzo ładne.

Widoki na okoliczne krajobrazy Himalajów pomogą skrócić czas oczekiwania na jedzenie w barze Zinzig.

Kolejna droga w kierunku Darchy również oferuje piękne widoki na okoliczne góry.