Schepen van Langkawi naar Ko Lipe
Over de zee van Maleisië naar Thailand
Als je van Maleisië naar Thailand wilt gaan, is er ook een interessante optie om dit per boot te doen en ook twee interessante gebieden te bezoeken: Langkawi en Ko Lipe. Varen met een speedboot duurt slechts anderhalf uur. Maar dankzij de grensprocedures is het bijna een halve dag werk.
De haven van Telaga
Ko Lipe vertrekt vanuit de haven van Telaga, die feitelijk aan de noordwestkant van Langkawi ligt. Het is ongeveer 25 minuten rijden van de belangrijkste toeristische stad Pantai Cenang. Je moet hier behoorlijk voorlopen op het schema, aangezien er grensprocedures op je wachten. Het relatief vervelende is dat je hier ook je paspoorten moet inleveren, die krijg je alleen in Thailand
Vuurtoren en bergen
Het is beter om aan de rechterkant van de boot te zitten als u wilt genieten van het uitzicht op de plaatselijke prachtige bergen en de beroemde kabelbaan.
Gunung Machinchang (708 m)
Vanaf de boot zie je het mooiste deel van Langkawi – het kustgebergte met de beroemde top van Gunung Machinchang (708 m), waar de beroemde kabelbaan naartoe leidt – TOP-attracties op Langkawi
Bij Ko Lipe
Nadat Langkawi aan de horizon is verdwenen, begint het saaie deel van de reis door de open zee. Er is een film op de boot, dus u kunt kijken of proberen in slaap te vallen. Soms is het warm op het schip, soms is de airconditioning te veel, dus het is beter om iets achter de hand te hebben. Eindelijk zijn we op Ko Lipe. Dit is een heel vlak eiland, dus de heuvel aan de horizon is al een ander eiland: Ko Adang, waar ik zeker een reis van minstens een halve dag aanbeveel.
Ga aan wal
Omdat het hier erg ondiep is, ligt de speedboot relatief ver uit de kust voor anker. Toeristen worden dus vervoerd op de lokale longtailboten, die plaats bieden aan ongeveer tien personen. U neemt geen grote bagage mee, de bemanning brengt deze zelfstandig naar de wal.
Bij het douanekantoor
Het douanekantoor ligt direct aan het beroemde strand van Pattaya. Er heerst hier nogal wat chaos, want zowel degenen die net zijn aangekomen als degenen die op het punt staan te vertrekken, hangen hier rond. Dit verklaart waarom ze je paspoorten hebben ingenomen, zo niet, dan kun je op eigen gelegenheid het strand aflopen – zo moet je lang wachten terwijl de begeleider namen roept – dan geeft hij je je paspoort en ga je naar de douane officier. Tenslotte ga je nog iets verder, waar je de toegang tot het nationale park moet betalen – de traditionele Thaise ‘burning fee’, want Ko Lipe ziet er natuurlijk niet uit als een nationaal park. Als je alles op orde hebt, kun je eindelijk te voet of per tuk-tuk naar je accommodatie gaan. En hoera voor het strand
