Artykuł Wycieczka po Dubrowniku

To portowe miasto zawsze prosperowało dzięki handlowi morskiemu. W średniowieczu było to centrum Republiki Dubrownika, republiki morskiej, która konkurowała z podobnymi siłami rządowymi na wybrzeżu Adriatyku. Szczyt swojej potęgi i dobrobytu republika przeżywała w XV i XVI wieku we współpracy z Ankoną – trasa Dubrownik, Ankona (Florencja) i Flandria stanowiła przeciwwagę dla Republiki Weneckiej – szlak Wenecji, Austrii i Niemiec. W XVI wieku duża flota dubrownicka składała się ze 180 dużych statków. Miasto zostało ufortyfikowane murami obronnymi na całym obwodzie.

Do miasta prowadziły dwie bramy z obu stron pierwotnej cieśniny (Pile i Ploče). Bramą Ploče, która znajduje się na południowym wschodzie, można dostać się na stare miasto z dzielnicy o tej samej nazwie. Zaraz za wejściem widać port.

Tuż za bramą Ploče masz widok na przystań. Stąd możesz popłynąć łodzią na dwie pobliskie wyspy w pobliżu Dubrownika – Koločep (w archipelagu Wysp Elafickich) na zachód od miasta Lokrum na południe od Dubrownika.

Stare miasto Dubrownika otoczone jest masywnymi murami obronnymi, które zachowały się do dziś. Można przejść się wzdłuż opłaty za wejście, jest to spacer prawie 2 km, poniżej 25 m głębokości i szerokości 4–6 m, a od strony morza 1,5–3 m. Mury budowano w różnych okresach od 13. do XVII wieku. Uzupełniają je baszty i masywne fortece.

Twierdza po południowo-wschodniej stronie fortyfikacji miejskich została zbudowana w XVI wieku i chroniła tradycyjny port Dubrownika przed atakami z morza. Został zbudowany przez budowniczego z Dubrownika Paskoje Miličevića. Za fortecą płynie molo z latarnią morską na końcu.

Kolejna wieża na murach znajduje się po zachodniej stronie fortyfikacji miejskich, wieża Bokar, która została zbudowana w latach 1461–1463 według projektu florenckiego budowniczego Michelozzy Michelozzia. Znany jest również jako Zvijezdan. Wolnostojąca twierdza Lovrijenac wznosi się 37 metrów nad poziomem morza po drugiej stronie zatoki naprzeciwko wieży. Jego historyczne znaczenie leżało w walkach przeciwko atakom Republiki Weneckiej. Służy do różnych wydarzeń kulturalnych lub małżeństw dla par.

Przy twierdzy znajduje się także drugie z głównych wejść do miasta – Pile. Jego nazwa pochodzi również od sąsiedniej dzielnicy. Przed bramą znajduje się główny przystanek autobusowy. Dubrownik zapewnia stosunkowo ruchliwe połączenie autobusowe, więc do centrum można dostać się z bardziej odległej części przedmieść.

Przed klasztorem nie można przeoczyć Wielkiej Fontanny Onufrego. Jest to wielokątna fontanna z 16 rzeźbami twarzy, które wypluwają wodę Autorem jest Onofrio della Cava z Neapolu i została zbudowana do użytku publicznego wraz z małą fontanną po drugiej stronie Platza. Fontanna jest symbolem miejskiego systemu wodociągowego, który powstał w 1438 roku przez czerpanie wody z rzeki Dubrovačka, oddalonej o 12 kilometrów. Kanał jest nadal wbudowany w nowy system zaopatrzenia w wodę. Okrągły sufit fontanny nie został przywrócony do pierwotnego kształtu, ponieważ został uszkodzony przez trzęsienie ziemi w 1667 roku.

Pałac Sponza to gotycko-renesansowy pałac zbudowany według projektu dubrownickiego mistrza Paskoi Miličevića, który znajduje się na końcu promenady Stradun na samym jej szczycie. Obok znajduje się wieża zegarowa, na której czas wyświetlany jest cyfrowo za pomocą uchylnych okienek z cyframi rzymskimi, co pięć minut.

Pałac Książęcy – dawna siedziba rządu i księcia Republiki Dubrownika jest dziś muzeum kulturalno-historycznym. Pierwotna nazwa Dubrownika brzmiała Ragusa. Nazwa Dubrownik jest pochodzenia słowiańskiego i włoskiego. Łacińska nazwa Ragusa współistniała przez kilka stuleci. Nazwa łacińska pojawiła się w różnych formach już w X wieku. Oficjalna nazwa Republiki Dubrownickiej brzmiała po łacinie, odpowiednio. Włoski do 1808 Republica Ragusina. Słowiańska nazwa Dubrownik pojawiła się po raz pierwszy w XII wieku, rozpowszechniła się szeroko na przełomie XVI i XVII wieku w związku z przybyciem do miasta większej populacji słowiańskiej.

Naprzeciw Pałacu Książęcego znajduje się kolejny symbol starego miasta – Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Został zbudowany na miejscu starszego kościoła bizantyjskiego, który po licznych przebudowach i przebudowach został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1667 r. Obecną katedrę zbudowano w stylu barokowym w latach 1671–1713.

Po mieście można przemieszczać się z kilku agencji do miejsc znanych z serii Game of Thrones, która w ostatnim czasie wrzuciła miasto do pierwszej dziesiątki popularnych wśród turystów miejsc. Niestety miasto bardzo ucierpiało. Ta ulica Uz Jezuite, prowadząca do kościoła św. Ignatius, jest znany jako uliczny hamby z serii.

Po wejściu po schodach „hamby” znajdziesz klasztor jezuitów i kościół św. Ignacego w stylu barokowym. W przeszłości na terenie kompleksu działała również szkoła Collegium Ragusinum. Jeśli chcesz, możesz wejść do środka i podziwiać pięknie pomalowane wnętrze.

W południowo-wschodniej części miasta, w odległości krótkiego spaceru od bramy Ploče, znajduje się malownicza plaża miejska, na której latem można się ochłodzić. Tutaj znajdziesz niezbędne udogodnienia i bar z przekąskami. Warto zobaczyć mury stromego Dubrownika podczas kąpieli w turkusowym morzu.

Wspinając się alejkami pionowo w górę, rozciąga się widok na stare miasto i czerwone dachy okolicznych domów.

Duże znaczenie dla gospodarki miasta ma również port Gruž, który znajduje się kilka kilometrów na północny zachód od starego miasta. Znajdziesz tutaj luksusowe jachty, ogromne parowce i zabytkowe żaglówki. W porcie znajduje się również targ ze świeżymi surowcami z lokalnej produkcji, czy to warzywami, owocami czy rybami.Most wiszący Franjo Tuđmana widoczny z daleka nad portem prowadzi główną drogę dojazdową przez rzekę Dubrownik. Oryginalna konstrukcja mostu została opracowana w 1989 roku, ale budowę przerwano na początku chorwackiej wojny o niepodległość, a most ukończono dopiero w 1998 roku.

Widoki z końcowej stacji kolejki są naprawdę piękne. Możesz zobaczyć stare miasto otoczone murami, okoliczne wyspy, port Gruž i bezkresne Morze Adriatyckie. Zjeżdżając wyszczerbioną ścieżką pod kolejką linową, jeśli wybierzesz tę opcję (polecam dobre buty trekkingowe, ścieżka jest bardzo kamienista), miniesz kamizelkę krzyżową z artystycznym przedstawieniem drogi Chrystusa na metalowych płytach.

I ostatnie pożegnanie z bliska na stare miasto Dubrownika. To miejsce jest naprawdę wyjątkowe, ma niesamowitą historię, która jest widoczna do dziś. Szkoda by było, gdyby została zrujnowana przez masę turystów, którzy nawet nie będą cieszyć się miastem dla samego tłumu. Mieliśmy okazję go odwiedzić w kwietniu i poza sezonem i było to niezapomniane przeżycie. Spacerowanie po opuszczonym mieście po zmroku było jak chodzenie po zamku po zamknięciu.