Wycieczka do wodospadu Sesvenna

Slingia to piękna alpejska wioska wysoko nad doliną Val Venosta. Z Burgozji można tu dojechać górską drogą z kilkoma zakrętami. Na samym końcu wsi znajduje się duży parking (płatny). Można stąd wybrać się na wiele pięknych pieszych wędrówek. Najbardziej znana i chyba najłatwiejsza prowadzi w stronę wodospadu Sesvenna, dokąd również się udamy. Jeśli masz ochotę na dalsze wędrówki, istnieje również kilka opcji zakwaterowania, na przykład Gasthof Zangerlehof

Dominującym szczytem tej wędrówki jest Föllakopf (2878 m n.p.m.), wyglądający jak masywny skalny zamek wznoszący się wysoko nad doliną. Krzyż szczytowy widać nawet z daleka. Na szczyt prowadzi szlak turystyczny od schroniska górskiego Sesvennahütte, do którego można łatwo dotrzeć również znad wodospadu.

Do wodospadu można dojść dwiema ścieżkami oznakowanym szlakiem turystycznym po południowej stronie doliny lub ścieżką prowadzącą „środkiem” przez łąki. Sama dolina w tym fragmencie wygląda bardziej malowniczo niż dramatycznie.

Wreszcie otwiera się widok na skalną ścianę otaczającą dolinę i przepływający nad nią wodospad. Cel tej wędrówki jest już widoczny.

Droga przez dolinę jest naprawdę malownicza, wręcz kiczowata. W ciepły letni dzień, pomimo dużej wysokości, jest tu niesamowicie gorąco i bez cienia.

Po około 2,5 km spaceru istnieje możliwość zjedzenia posiłku w Schliniger Alm. Znajduje się tu także kącik dla dzieci i osoby z najmniejszymi dziećmi zazwyczaj kończą tu swój spacer.

Patrząc wstecz, na horyzoncie widać masywniejsze pasmo górskie Ortles

Stopniowo przesuwaliśmy się z południowej strony doliny na północ, przez co mamy nieco inne widoki. Krajobraz tutaj jest naprawdę bardzo malowniczy.

Najważniejszym miejscem jest Innere Alm. Nie dość, że jest naprawdę przepięknie, jest tu ławeczka i woda, ale przede wszystkim rozdzielają się tu szlaki turystyczne. Większość turystów stąd kontynuuje podróż szlakiem numer jeden w górę zbocza, ale jeśli pójdziesz nim, nie dotrzesz bezpośrednio do wodospadu. Jedź zatem prosto ścieżką rowerową.

Wreszcie mamy wodospad w dłoniach. Do tego krowy na okolicznych łąkach – po prostu alpejska bajka.

Wodospad należy do najpiękniejszych ze względu na okolicę. Ma kilkadziesiąt metrów wysokości.

Z wodospadu widać cały odcinek drogi, którą przeszliśmy. Ale sama wioska leży tuż za zakrętem doliny. Możemy kontynuować podróż do schroniska Sesvennahütte, co również jest ciekawą trasą.