Wycieczka Askole - Johla

W Askoli różnej wielkości grupy przygotowują się do rozpoczęcia trekkingu lub wyprawy na jednego z lokalnych ośmiotysięczników – od kilku turystów z przewodnikiem i kilku tragarzy po duże wyprawy.

W miejscach wyprawy w góry siedzą grupki tutejszych mężczyzn próbujących znaleźć pracę tragarza i zarobić w bardzo krótkim sezonie, jaki tu panuje. Czasami zdarzają się małe potyczki, które rozwiązują lokalne półki za pomocą długich różdżek.

Zaledwie kilka minut po opuszczeniu Askole rozciąga się piękny widok na oazę Korphe na przeciwległym brzegu rzeki.

Nad oazą Korphe wznosi się malowniczy, wciąż częściowo zielony i wysoki masyw „zaledwie” 5 tys. M npm. Taka mała zapowiedź tego, co nas czeka dalej.

Właściwa droga jest bardzo wygodna i szeroka, są też ślady jeepa, więc samochodem można dojechać trochę dalej niż Askole.

Podróż trwa przez szeroki, jakby płaskowyż na wysokości trzech tysięcy metrów nad poziomem morza. Oaza Askole powoli znika w oddali, a na odludnej równinie rozrzucone są duże głazy spadające z okolicznych zboczy górskich.

Po około godzinie marszu dojdzie do zbiegu rzek. Ponadto z lodowca Biafo wypływa alternatywna rzeka, która tutaj miażdży ramię skalne. Pierwsze miejsce, w którym droga nie jest całkowicie chodząca. Po pokonaniu tego przejścia następuje zwykle pierwszy oficjalny krótki odpoczynek.

Ostatecznie bardziej męcząca i mniej interesująca część podróży odbywa się w gruzach ogromnej moreny lodowca Biafo. Wreszcie po 5 godzinach i skoku kozicy na jednym z wielu strumieni nadejdzie obóz Korofoński. Niektórzy nawet tu zostają, ale większość grup kontynuuje podróż po obiedzie do większego obozu w Johle.

Woda z lodowca Biafo dodała życia opuszczonemu krajobrazowi. Ścieżka przeplata się z lokalną roślinnością z widokiem na monumentalną morenową Biafę.

Szlak biegnie dalej szerokim już koryta do ciekawego miejsca, gdzie trzeba było wbić szlak w ramię skalne.

Po chwili rzeki Biaho Lungma (wypływające z lodowca Baltoro) zlewają się z rzeką Dumordo wypływającą z dużej bocznej doliny. Przez miejscowych nazywana była rzeką „Głupią”, gdyż jej przepływ w szerokim korycie zmienia się co roku, nie da się nad nią zrobić prostego mostu i trzeba ją dużo traktować w tej bocznej dolinie. Naprawdę idziesz ponad 3 kilometry w bok bocznej doliny, zanim dojdziesz do wąskiego miejsca, przez które most znajduje się po drugiej stronie. Stąd można dotrzeć do obozu Johla (3150 m npm) położonego w taktycznym miejscu nad niewielkim strumieniem z widokiem na ciekawy szczyt Bakhordas.