Wędruj przez Kargil

Początek tej podróży jest nieco bez życia. Z centrum Kargil jedź drogą w górę rzeki Suru, zanim przejdziesz około kilometra do mostu na drugim brzegu. Przejdź przez nią i rozpocznij wspinaczkę na płaskowyż (2830 m npm) między rzekami Wakha i Suru. Nie zniechęcaj się otaczającymi budynkami. Na horyzoncie płaskowyż jest niczym wałem, pod którym droga prowadzi do Lamayur lub Leh. Szczyt tego wału jest pierwszym celem podróży i pierwszym ładnym widokiem podczas tej wycieczki. Po drodze możesz zobaczyć, jak miejscowi robią cegły na stary sposób.

Najlepiej jest wejść do punktu widokowego na północnym krańcu wału, chodnikiem wzdłuż kanału irygacyjnego.

Z „ściany” widokowej rozciąga się niesamowity widok na zieloną dolinę rzeki Wakha w zupełnie suchym księżycowym krajobrazie Ladakhu. Naprzeciwko Ciebie, po drugiej stronie doliny, leży wioska Akchamel, drugi cel tej wycieczki.

Warto wybrać się na dłuższy spacer wzdłuż „ściany” widokowej, bo wciąż są nieco inne widoki tej samej scenerii. Pamiętaj jednak, że aby zejść do rzeki Wakha i dalej do Akchamel, musisz wrócić na sam początek wału, gdzie stara chodnik prowadzi w dół do drogi. Kluczowym punktem jest most na rzece Wakha, który jest stąd ładnie widoczny. Do Akchamel poza drogą, przejdziesz również starą ścieżką, która skraca jej zakręty. W oddali widać siodło, które wygląda jak duże płaskie U. To droga do Batalika w kanionie indyjskim.

Rzeka Wakha stopniowo opuszcza oazę i niczym zielony wąż przepływa przez kilka opuszczonych kanionów. Idealne miejsce na zawrócenie i powrót wzdłuż wału. Ewentualnie szybciej – biegnij 200 metrów do drogi i wracaj nią na początek wału.

Typowy widok Ladakhi – oaza otoczona opuszczonymi górami. Ta oaza nazywa się Yokma i przez nią powrócisz do Kargil. „Linia kontroli” prowadzi wzdłuż pokrytych cukrem gór w lewo, więc czasami na okolicznych wzgórzach można zobaczyć różne budynki straży.

Po zjechaniu stosunkowo nieprzyjemną ścieżką z wału na szosę, przeprawimy się przez most na rzece i wspinamy się po krętach – trafimy do Akchamel (2900 m n.p.m.). Najbardziej eksponowanym budynkiem jest oczywiście meczet.

Z meczetu warto przejść kilkadziesiąt metrów do klifu, skąd rozpościera się ładny widok na kolejną zieloną oazę.

Jeśli nie chcesz wracać tą samą drogą, koniecznie trzeba wspiąć się z Akmachal jeszcze jedną odległość wzdłuż odludnej równiny ok. (3030 m npm), z której widok jest gorszy niż by się tego spodziewał. Następnie przejdź przez lekko boczne doliny i zejdź starą pasterską ścieżką do Yokmy (2860 m npm).

Wystarczy przejść kilka metrów od wioski, az profilu będziecie mieli widok na „wał”, po którym szliście. Jadąca pod nim ciężarówka wygląda jak malutki okruch.

Następnie czeka Cię stosunkowo długi zjazd główną drogą. Widoki stąd są dość interesujące.

W pewnym momencie widok kanionu jest dość interesujący. Wtedy wszystko, czego naprawdę potrzebujesz, to ostateczne zejście do Kargil.