Wędrówka po wzgórzach między Leh i Sab

Dawno, dawno temu ludzie szli z Léh do wioski Sabu (lub też Saboo) niewielką odległością przez odludne góry, czego prawie nikt nie robi w czasach asfaltu. Na szczęście zauważalnych ścieżek jest niewiele, więc turyści, którzy nie wiedzą już, dokąd udać się z Leh na wycieczkę, mogą eksplorować bezimienne cztery tysiące wzgórz, z których rozpościerają się naprawdę ciekawe widoki na Leh lub przejechać się przez siodło na wysokości 3800m n.p.m. i samodzielny spacer do oazy Sabu, która może być również dobrym wyjazdem aklimatyzacyjnym. Istnieją dwie możliwości rozpoczęcia tej wycieczki, więc możesz również zrobić koło. Albo wyruszysz przez dolinę „wysypiska śmieci”, która zaczyna się przy drodze w pobliżu dworca autobusowego. Ale to dość nudna droga między górami śmieci, które mają być ukryte przed wzrokiem turystów. Lub wznosi się do małej przełęczy z najbardziej wysuniętych na wschód przedmieść Leh, dobrze widocznej, na przykład z gompy Namgyal Tsemo.

Z małej przełęczy jest też ładny widok na „daleką” północ od Leh i drogę do bardziej wymagającej całodniowej wędrówki do Phyang.

Z przełęczy schodzi do głównej doliny pustynnej, otoczonej wzgórzami widokowymi. Istnieje co najmniej pięć odpowiednich gór do uprawiania turystyki pieszej.

Życiodajny Indus, otoczony zielonymi polami poniżej Leh, powoli przepływa przez szeroką suchą dolinę. Na horyzoncie mała oaza wsi Stok, siedziba ostatniego króla Ladakhu i punkt wyjścia wędrówki na najpopularniejszą górę w okolicy – Stok Kangri.

Tylko z tej wysokości można naprawdę uświadomić sobie pustkowie Otoczonego Powietrza.

Trasa ta przebiega głównie po bardzo zwietrzałym terenie z gruzami i skałami. Na szczyty widokowe prowadzą intuicyjne ścieżki, a nie utwardzone ścieżki.

Jedna z dróg dojazdowych do odludnego obszaru między Leh a wioską Sabu.