Tongariro Alpine Crossing Tour

Ta piękna wędrówka rozpoczyna się na parkingu Mangatepopo (1125 m npm), gdzie przez odludny krajobraz prowadzi sześciokilometrowa droga odchodząca od głównej drogi numer 47. Trasa jest długa i jeśli chcesz złapać się na spacery boczne, rozpocznij marsz o świcie.

Z parkingu czeka Cię długa i nieco monotonna wspinaczka przez odludny krajobraz ładnym chodnikiem. Po niespełna godzinie zbliżasz się do siodła pod wulkanem. Parking zaginie głęboko pod tobą.

W ciągu godziny marszu jesteś już w siodle (1650 m npm), czyli na początku wulkanicznej równiny pod tym pięknym wulkanem. Tylko mniejszość turystów wspina się na tę górę jako ciekawa wycieczka boczna, a szkoda, bo ze szczytu rozciąga się piękny widok na dwa inne ciekawe jeziora Tama oraz na najwyższy wulkan daleko i szeroki Ruapehu (2797 m npm). Ścieżka wspinaczkowa jest stąd dość wyraźna. Od tego miejsca zaczyna się najpiękniejsza część marszu Tongariro Alpine Crossing.

Z niewyraźnego szerokiego siodła poniżej wulkanu Ngaurohue czeka na Ciebie ponad kilometrowa podróż przez odludną równinę, wciąż na wysokości około 1650 metrów nad poziomem morza. Wreszcie równiny czekają na wejście (ponad 200 metrów wysokości) wzdłuż grzbietu na szczyt Czerwonego Krateru. Widoki z powrotem na wulkan są piękne.

Tuż obok ciekawego Czerwonego Krateru znajduje się skrzyżowanie szlaków turystycznych (ok. 1850 m npm Można stąd alternatywnie wyruszyć na szczyt niewyraźnego wulkanu Tongariro.

Jeśli nie wybierzesz żadnego z dwóch bocznych podejść do wulkanów, widok bezpośrednio na Czerwony Krater jest najwyższym punktem (1880 m n.p.m.) całej wędrówki.

Z Czerwonego Krateru zejdziesz na inną wulkaniczną równinę. Po drodze jest jednak chyba najpiękniejszy widok w historii – Szmaragdowe Jeziora.

Jeziora są naprawdę piękne. Jeśli chcesz pogody, nie spiesz się w tym przejściu i obejdź wszystkie jeziora.

Ciekawy jest również widok z jezior na ścieżkę, z której przyszedłeś, wijącą się po stromych zboczach krateru.

Z jezior zejdziesz nieco bardziej na kolejną rozległą wulkaniczną równinę. Im dalej na równinie, tym bardziej panoramiczny widok na wulkany. Pięknie jest stąd zobaczyć, że Czerwony Krater to tylko niewielka pozostałość niegdyś ogromnego wulkanu.

Na końcu wulkanicznej równiny, zwanej centralnym kraterem, czeka na Ciebie ostatnie krótkie podejście do następnej krawędzi krateru w Blue Lake. Ścieżka wzdłuż niego prowadzi względnie wzdłuż warstwicy. Nawet widok stąd jest całkiem interesujący, zwłaszcza stosunkowo „świeży” strumień czarnej lawy.

W końcu docierasz do przełęczy, skąd widać naprawdę daleko, ogromne jezioro Taupo i trochę mniejsze, ale bliżej Rotoaira

Droga w dół wydaje się nie mieć końca po całodziennej wędrówce i nie jest już tak interesująca. Będziesz musiał również zejść na kilometr. Po drodze spotkasz fumarole i wreszcie przejdziesz przez zamglony las na parking. Do przełęczy jest jeszcze około dziewięciu kilometrów.