Podejście na wulkan Mount Agung

Wycieczka na wulkan Mount Agung rozpoczyna się wcześnie rano i po zmroku. Zwykle odjeżdża 2 godziny od parkingu przy świątyni Pura Pasar Agung. Zostaniesz przywitany przez miejscowych pakowaczy na parkingu i poproszony o spanie w księdze gości. Możesz samodzielnie udać się na Mount Agung, dołączyć do grupy lub wybrać najbezpieczniejszą opcję, wynajmując własnego prywatnego przewodnika. Należy uważać, aby naprawdę zabrać Cię na górę Agung, ponieważ biura podróży lubią mylić najwyższą górę z górą Batur.

Aby wspinać się nocą, trzeba mieć dobrą czołówkę i solidne buty. W wyższych pozycjach temperatura może spaść, dlatego warto mieć przy sobie przynajmniej ciepłą bluzę lub kurtkę. W przypadku mgły lub silniejszego wiatru potrzebne będą również cieplejsze ubrania. Samo wspinanie się nocą nie jest zbyt interesujące. W pierwszej części przenika przez las, w późniejszej fazie roślinność jest przerzedzona. Kiedy docieramy do miejsc, w których są same skały, zaczyna powoli świtać. Cała trasa na szczyt jest dość trudna, a teren jest stromy.

Pierwsze promienie docierają na sam szczyt wulkanu Mount Agung, skąd można dostać się na dłuższą trasę z innej strony.

Wschód słońca ze szczytu robi ogromne wrażenie. Na górze spotkasz kilka grup innych turystów. Przewodnicy oferują herbatę, a czasem przekąski.

Krater tego wulkanu jest ogromny i głęboki. Skały w okolicy mają wiele kolorów i struktur, więc jest to niesamowita uczta dla oczu wielu obserwatorów.

Podczas podróży na Bali na pewno zrozumiesz, że świątynie są wszędzie. Nie inaczej jest nawet na szczycie wulkanu Mount Agung. Posągi postaci hinduskich otoczone płonącymi patykami nadają temu miejscu duchowy charakter.

Widoki ze szczytu Mount Agung są spektakularne. Najbardziej widoczna jest zielona dolina bezpośrednio pod wulkanem, pełna kanionów o różnej strukturze.

Widok na szczyt góry Agung.

Jak zwykle zejście z wulkanu Mount Agung jest znacznie trudniejsze niż wejście. Może dzieje się tak również dlatego, że nie widzimy, gdzie musimy iść z kamizelką w ciemności.

Schodząc, możemy zobaczyć wiele formacji skalnych i miejsc, których w ogóle nie widzieliśmy podczas nocnego wspinania. Tak jakbyśmy jechali zupełnie gdzie indziej.

Chmury tworzą się pod górą, a burza lub mgła mogą się uformować, zanim całkowicie zejdziemy.

Schodząc na skraj lasu, możemy zobaczyć wiele suchych krzewów i drzew, które tutaj cierpią z powodu lokalnego klimatu, gdzie góra zapobiega obfitym opadom.

Kiedy ktoś wychodzi w ciemności, nie zdaje sobie sprawy, że zbocze jest tak odsłonięte, jak wtedy, gdy schodzi.

Kiedy w końcu dotrzemy do pasa dżungli, będziemy mieli niesamowite widoki na ogromne paprocie i inne rośliny tropikalne, które tu żyją. To piękna uczta dla oczu.

Kiedy w końcu wracamy do świątyni Pura Pasar Agung, najgorsze mamy za sobą. Świątynia jest stosunkowo niedawno zbudowana i można ją zobaczyć, zwłaszcza jeśli przyjechałeś z przewodnikiem. Przed kościołem było też kilku obozowiczów z namiotami.

Schody do świątyni od strony parkingu, po których szliśmy rano po ciemku.

Na parking na pewno pójdziemy zmęczeni i miejscowi o tym wiedzą. Zaoferuj świeże owoce lub pamiątki.