Plac Czerwony i Cerkiew Wasyla Błogosławionego

Pierwotna nazwa placu pochodzi od stojącego na nim drewnianego kościoła Trojické náměstí. Dopiero w drugiej połowie XVII wieku nazwano go „Krasivaja plochach”, co oznaczało Piękny Plac. Po rewolucji październikowej nadano priorytet nowej nazwie „Krasnaja Płoszczad”, czyli Plac Czerwony.

Po północnej stronie Placu Czerwonego znajduje się Państwowe Muzeum Historyczne, czerwony budynek w stylu rosyjsko-bizantyjskim z typowymi tarczami, wieżami i wieżyczkami.

Brama Iver znajduje się tuż obok Państwowego Muzeum Historycznego. Główne wejście na Plac Czerwony od strony północnej prowadzi przez Bramę Iver, czyli Bramę Zmartwychwstania. Brama była pierwotnie częścią murów, które od 1538 roku otaczały Kitaj-gorod (główną dzielnicę biznesową starej Moskwy). Iweriańska Ikona Matki Bożej znajdowała się niegdyś w kaplicy Iver Gate. Przed wejściem na Kreml wszyscy carowie pokłonili się temu rzekomo cudownemu dziełu. W 1931 roku brama została zburzona na rozkaz Stalina. Stalin potrzebował więcej miejsca, aby wejść do ciężkiego sprzętu wojskowego na Placu Czerwonym podczas parad wojskowych. Do pierwotnego stanu został przywrócony dopiero w 1996 roku. Na chodniku bezpośrednio przed bramą znajduje się znak zerokilometrowy, od którego mierzone są wszystkie odległości w Rosji.

Naprzeciwko Państwowego Muzeum Historycznego znajduje się Katedra Kazańska, zbudowana dla uczczenia zwycięstwa Rosji nad Polską. Przechowywana jest tutaj ikona Matki Bożej Kazańskiej. Ten budynek również został rozebrany na polecenie Stalina i odbudowany dopiero w 1993 roku.

Widziany z Państwowego Muzeum Historycznego cała prawa strona Placu Czerwonego graniczy z Kremlem. W tej części, pod murem Kremla, znajdują się groby „słynnych Rosjan”. Między innymi Stalin, Żukow, Malinowski, Krupska, Koniew, Gorki, Gagarin, Dzierżyński, Czernienko i Breżniew.

Najsłynniejszy grób, resp. mauzoleum stoi na pierwszym planie przy murze Kremla, pomiędzy wieżami Spasskaya i St. Nicholas. Mauzoleum VI Lenina to surowa konstrukcja schodkowa z polerowanego czerwonego granitu i czerwonego labradorytu. Po śmierci Lenina w tym miejscu zbudowano tylko awaryjne mauzoleum odłamane z desek. W 1924 r. Odbudowano go i zastąpiono dębowym budynkiem. W 1930 roku zbudowano kamienny budynek, jaki znamy dzisiaj. Utworzono specjalny Instytut Badań Naukowych Struktur Biologicznych, aby utrzymać martwe ciało Lenina w stanie nienaruszonym. Obecnie, gdy instytut nie otrzymuje środków finansowych, oferuje swoje usługi społeczeństwu. Konserwacja materiału korpusu będzie kosztować 250 000 USD, a cena obejmuje przeglądy co dwa lata i ewentualne naprawy nadwozia.

Plac Czerwony znajduje się tuż obok Kremla. Pod murami Kremla znajduje się również przestrzeń, na której stoją trybuny podczas wielkich uroczystości i wojskowych wycieczek.

Dominantą wschodniej strony placu jest duży dom towarowy GUM – ГУМ – Главный Уныверзальный Магазин. Szczególnie przyjemny jest wieczór, kiedy wszystko jest oświetlone. Jest otwarty codziennie od 10:00 do 22:00. Ta okazała budowla, która niegdyś była miejscem targowym, została zbudowana w latach 1890 – 1893. W stylu rosyjsko-bizantyjskim. Dziś znajdziecie tu dziesiątki rosyjskich i zagranicznych sklepów, restauracji, kantyn, a także nieco kiczowatą imitację typowego socjalistycznego handlu żywnością – Gastronomia nr 1.

Wnętrze.

Być może najbardziej znanym budynkiem na Placu Czerwonym jest kościół Wasilija Błogosławionego. W miejscach, gdzie południowa strona Placu Czerwonego stopniowo opada do rzeki Moskwy, błyszczą kolorowe kopuły soboru Wasyla Błogosławionego czy Soboru Pokrowskiego. Jest to wyjątkowy zabytek architektury rosyjskiej, zbudowany przez cara Iwana Groźnego na pamiątkę podboju Kazania i przyłączenia chanatu kazańsko-astrachańskiego do Rosji w 1552 roku. W jednym z bocznych statków ołtarzowych świątyni mieszkał „Bóg-człowiek”. ", żebrak i fanatyk religijny Wasilij. Miejscowi przyzwyczaili się do tego, a nawet stali się ulubieńcami cara, więc świątynia stała się znana jako Świątynia Wasilija Błogosławionego. Wnętrze nie tworzy jednej dużej przestrzeni, ale podzielone jest na osiem mniej lub bardziej oddzielnych kościołów, które symbolizują dni decydującej walki o Kazań. Przejścia ozdobione kolorowymi motywami geometrycznymi i roślinnymi są ze sobą połączone.

Szczególnie imponująca jest świątynia wieczorem.

Wnętrze świątyni.

Wnętrze świątyni.

Przed kościołem Wasilija Błogosławionego stoi rzeźba Minina i Pożarskiego autorstwa Iwana Martosa z 1818 r. Przedstawia księcia i rzeźnika, dwóch przywódców powstania ludowego, podczas którego w 1612 r. Polscy okupanci zostali wypędzeni z Rosji.

Niedaleko świątyni znajdowało się miejsce „Lobnoje”, czyli „Front”, niegdyś miejsce egzekucji, a także etap, na którym zapowiadano najważniejsze decyzje państwa, skąd „gniew i łaska” monarchy ogłosił. Obecny wygląd sceny z białym kamieniem frontowym pochodzi z 1786 roku.

Od południowego krańca Placu Czerwonego przez rzekę Moskwę prowadzi Wielki Most Moskiewski, skąd rozpościera się widok na jedną z „sióstr Stalina” stojącą na skarpie Kotelnickiej.