Trek onder de vulkaan Lanín

Als je van Pucón naar Lanín minstens twee dagen in het volle veld vertrekt, is de logistiek niet zo ingewikkeld, al is het maar licht voor een dag zoals ik, het is nogal een gek. Een internationale bus vertrekt om 10.00 uur vanuit Pucón naar Argentinië. Je moet van tevoren met de chauffeur afspreken om je ongeveer 4 km voor de grens bij Lake Quillelhue af te zetten, waar je ongeveer 12 zult bereiken. Maar let op, internationale bussen rijden alleen 's ochtends en lokaal vervoer terug naar Pucón rijdt alleen vanaf Currarehue ongeveer 25 kilometer terug van de landingsplaats, die je niet wilt betreden na een dag wandelen. Een deel van de terugweg moet je dus wel even liften, maar pas op: de grens sluit om 20.00 uur dus je moet op een redelijke tijd weer op pad om ook iets te gaan doen :-)

De start van de tocht is bij het prachtige meer van Quillelheue. Het verbaast me niet eens dat ik alleen uit de bus stap.

Het pad leidt door een bamboe- en Araukaria-bos. De enigen die ik ontmoet zijn twee agenten die onverwacht uit een bamboestruik tevoorschijn komen, maar ze vragen gewoon waar ik heen ga. Na ongeveer een half uur kom ik aan bij de lagune van Escondida

Lanín-vulkaan (3.747 m boven zeeniveau) is een werkelijk verbazingwekkend herkenningspunt van deze tour

Een ander meer op deze tour is Laguna Huinfiuca. Iets verderop begint een echte krater, waar hij een paar honderd meter omhoog gaat

Plots houdt het bos op en ben je in een compleet andere wereld. Enorme vulkanische woestenij. De lava stopte normaal gesproken bij een oudere bergrug waaruit alleen de toppen uitsteken – geweldig

Het uitzicht vanaf het vulkanische veld is echt geweldig. Onder ons zie je dit prachtige bergachtige groene landschap. Het pad is echter verdwenen, het enige referentiepunt zijn nu de palen, die vrij grote afstanden hebben. Bij ideaal weer zoals het nu is, is het nog steeds mogelijk, bij slecht weer moet de oriëntatie echt moeilijk zijn

Lanín is een prachtige vulkaan met een gletsjerkap. Een goede bestemming voor wie naar de vulkaan wil, wat zeker niet iedereen was

Laguna Verde is de hoofdbestemming van een klassieke reis onder Lanín. Als je door het tweede dal wilt doorgaan en terugkeren, reken er dan op dat het qua oriëntatie vrij moeilijk is en ik raad het zeker niet aan bij slecht weer met mist, enz.

Vanaf Laguna Verde is het pad echt uitdagender en minder gemarkeerd. Soms moet je lang om de steen heen kijken voordat je weer een stok of een stenen man aan de horizon ziet. Het is vaak gewoon intuïtief en je zult blij zijn met elk merk dat je tegenkomt. Maar de basisregel is duidelijk, je moet rond de lavarug gaan en de vallei erachter afdalen

Ik slaag er eindelijk in het afdalingspad te vinden en kom zelfs een bord tegen dat waarschuwt tegen dieren. Ik kende de woorden toen niet, dus ik vermoedde meer over slangen omdat de zonnige pasteitjes tussen de bomen dat expliciet zeiden.

De weg leidt een tijdje langs een lavaveld, dat achter de bergkam reikte. Vanaf hier is het laatste uitzicht op deze prachtige vulkaan

De weg door het bos valt soms weg en na een half uur af en toe onzekerheid of ik wel echt goed ga, komt er een steile afdaling naar beneden en wordt de weg comfortabeler. Ik draai mijn hoofd omhoog tegen de steile wanden van de bergrug, die daarentegen bijna volledig gevuld is met lava – echt dicht. De canyon is subjectief vrij eindeloos. Uiteindelijk kom ik koeien tegen, dus de beschaving is niet ver weg. Ik arriveer om 17:15 uur op de weg, dus ik heb het overleefd. Ik wacht niet ter plaatse en ik ga liever als niemand me tegenhoudt om in het ergste geval naar de stad te gaan. Na een uur en 6 kilometer lopen haalt de vijfde auto die ondertussen voorbij is me op en brengt me naar de stad. Dus hij neemt me mee naar het lichaam van de pick-up, dus de ervaring is eindelijk :-) Ik achtervolg de lokale bus en in Pucon ben ik 's avonds helemaal uit vulkanisch stof, maar het was een geweldige dag.