Beklimming naar de Martial Glacier

Ga te voet in de richting van de kabelbaan – teleferico. U zult misschien verrast worden door de drukte van de lokale straten. Waar blijven mensen heen, als ze zich in principe alleen in deze stad kunnen bewegen :-). Een van de bonussen van deze tour is het prachtige uitzicht op de stad en het Beagle Channel.

Op plaatsen waar de kronkelende weg van de stad naar het skicentrum loskomt, kun je een pad door het bos inslaan, wat de moeite waard is.

Reizen door het bos is een belevenis. De bomen staan scheef, begroeid met paddenstoelen en korstmos. Ik steek de route over door kleine kloven, waar het zonder bruggen een groot probleem zou zijn om aan de overkant te komen.

Vergeleken met onze Midden-Europese, veelal goed doorlatende bossen, zien de Patagonische bossen eruit als een ondoordringba­ar bos.

Het laatste kenmerk van het lokale bos is de hoge frequentie van beken en rivieren. Dankzij de grote hoeveelheid neerslag en de lokale kelder kom je bijna altijd het water te weten.

Vanuit het bos kom je in de buurt van de parkeerplaats bij het skigebied, op ongeveer 330m boven zeeniveau. Vanaf hier zullen aanzienlijk meer mensen met je meegaan. Het weer is hier echt wisselvallig.

Het pad leidt eerst comfortabel door het dal, maar daarna wacht je een regelmatige klim langs een berghelling. Hier is het beter om een goede bergketen met een gorache te hebben en niet zoals lokale Argentijnse toeristen met sneakers – water, sneeuw is hier bij elke bocht. Er is een echt alpine terrein op ongeveer 700 meter boven de zeespiegel. Van de gletsjer zelf zijn er echter alleen maar extra overblijfselen onder de sneeuw verborgen.

Op de terugweg kun je genieten van deze duizend meter hoge bergen.

Terug, het is waarschijnlijk sneller om de weg te nemen. Het uitzicht op het einde van de wereld is prachtig. De tour is zeker de moeite waard, vooral omdat je geen last hebt van verkeer en je er prachtig komt :-)