Życie nad jeziorem Sonkol

Centrum życia nad jeziorem to obozy jurty. Drób porusza się w pobliżu jurty, inne zwierzęta mają większy „wybieg”. Mężczyźni po pracy grają w gry lub w karty.

Znacznie częściej jednak można spotkać pasterzy mieszkających w odizolowanych jurtach tylko dla własnej rodziny.

Na mniej dostępnych terenach górskich jurty nadal przewożone są konno. W Sonkol większość ludzi ma już samochody, ponieważ samochód poradzi sobie z podróżą tutaj z ostrożnością.

Czasami można spotkać dość ciekawe pojazdy – wojskową ciężarówkę przerobioną na autobus dla turystów większych biur podróży. Marzenie każdego podróżnika po nieskończonej Azji – gdyby tylko nie było wszędzie takich ograniczeń

Sama jurta była, poza zwierzętami, przeważnie jedyną własnością rodziny, dlatego została pięknie udekorowana kolorowymi tkaninami i dywanami. Haczyki wzdłuż krawędzi służą do wieszania rzeczy. Wnętrze jest w większości wolne – tu śpi i je.

Kuchnia kirgiska jest zaskakująco bardzo mięsista. Jednak miejscowi potrafią dobrze smakować i przyprawiać, dlatego większość dań przygotowywanych w europejskich warunkach w „bojowych warunkach” jest bardzo smaczna. Konieczny jest duży pojemnik, w którym gotuje się wodę z jeziora i zaparza się herbatę.

Zwykle w przypadku pasterzy wszystko odbywa się w jurcie. W większych obozach, gdzie miejscowi regularnie opiekują się turystami, zawsze jest jeden większy namiot jadalniany dla jednej rodziny + turystów. Podczas jedzenia siedzą na ziemi po turecku lub na małych maskonurach. Dla tych, którzy nie są do tego przyzwyczajeni, jest to nieco niewygodne. Oprócz dań głównych na stole zawsze jest wybór lokalnych pysznych dżemów, śmietany i smażonych kawałków ciasta. Świeże, absolutnie pyszne. Mniej wybredny.

Dzieci przebywające w obozie od małego mają swoje zadania. Najczęstszym jest stosowanie wody niezbędnej do gotowania i innych czynności. Ponadto zaganianie bydła w zagrodach na wieczór i inne prace pomocnicze. Lubią jeździć na osiołkach, a większe na koniach. Dziewczyny pomagają w gotowaniu i sprzątaniu.

Podstawą wszystkiego jest wystarczająca ilość wody pitnej. W większości miejsc strumienie wysychają latem, dlatego dość często woda pitna jest pobierana bezpośrednio z jeziora. Najczęstszym sposobem jest przybycie tam z osłem, który ma z każdej strony duży pojemnik i odpowiednio go załaduj.

Zwierzęta mają tu piękne życie – obfitość pastwisk, względną swobodę i możliwość picia z jeziora o każdej porze.

Każdy piękny dzień kończy się tutaj ładnym i często dramatycznym zachodem słońca.