Wycieczka na lodowiec Pastoruri

Z miasta Huaráz (3091 m npm) jedziemy minibusem główną drogą na południe. Za Ticapampą w małej osadzie Pachacoto skręcamy w lewo w kierunku wschodnim i zaczynamy wspinać się po górach. Robimy przystanki na zdjęcia.

Nie spieszymy się, w szerokiej dolinie są nie tylko ładne widoki na szczyty gór, ale także miłośnicy roślin będą się dobrze bawić.

W ramach aklimatyzacji kierowca wprowadza nas w czysto naturalny sposób, w jaki miejscowi walczą ze zmęczeniem i chorobą wysokościową: przeżuwając.

Zatrzymujemy się w rejonie występowania gigantycznych bromeliów Puya Raymondi. Pod koniec swojego życia roślina wyrasta na kwiat o wysokości ponad 10 metrów. Potem umiera. Spektakularny.

Wspinamy się po zboczu wokół bromeli i badamy te dziwne rośliny.

Tuż przed przełęczą Huarapasca (4780 m npm) skręcamy w prawo i wspinamy się na nowy parking, z którego ścieżka dydaktyczna prowadzi na wysokość 5000 m n.p.m. do lodowca. Są gotowe na turystów. Oprócz sklepu z pamiątkami dostępne są konie dla zaskoczonych brakiem tlenu.

Według glacjologów peruwiańska Kordyliera Blanca straciła podobno 25% lodu w ciągu ostatnich trzech dekad. Jednak znacznie więcej wypłynęło z lodowca Pastoruri, według różnych źródeł między 25 a 40%. Jednak widok na lodowiec i kry lodowe pływające po polodowcowym jeziorze jest monumentalny. Świetny spacer aklimatyzacyjny.

Z tarasu widokowego widać nie tylko lodowiec. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się kilka ogólnodostępnych punktów widokowych, z których na północ otwiera się widok na najbliższe szczyty Kordyliery Blanca.

W drodze powrotnej towarzyszy nam widok na pokryte śniegiem i lodem szczyty górskie. W końcu Cordillera Blanca można zobaczyć również z samego Huaráz. Po tak fajnej aklimatyzacji możemy udać się np. Na Santa Cruz Trek.