Wycieczka do wąwozu nad jeziorem Sonkol

Zaletą wędrówek po jeziorze Sonkol jest to, że pięknie kwitnące łąki rozciągają się wszędzie, dzięki czemu można iść prawie w linii prostej do górskich miejsc na horyzoncie. Oczywiście od gór rozciągają się płytkie doliny, do których wczesną wiosną płyną sezonowe strumienie topniejącego śniegu, więc zastanów się, dokąd się wybierasz.

Z obozu jurta Bataj-Aral do masywu górskiego jest około 6 kilometrów w linii prostej. Pierwsze kilometry Twojej podróży przez łąki wspina się tylko nieznacznie. Następnie trawiaste grzbiety zaczynają się podnosić, prowadząc do własnego masywu. Z tych grzbietów widać piękne stada pasące się w dolinach na trawie

Po godzinnym marszu znajdujesz się na szczycie trawiastego grzbietu, a bezpośrednio przed tobą wznosi się spiczasta, usiana skałami góra – najbardziej charakterystyczny szczyt grzbietu na północ od jeziora. Miłe miejsce na przekąskę i podziwianie widoków.

Jest naprawdę bardzo mało prawdopodobne, że spotkasz osobę na tym spacerze (większość turystów przyjeżdża nad jezioro tylko na jedną noc i przesiaduje tylko na brzegu lub w bezpośrednim sąsiedztwie obozu) – że jest bardzo prawdopodobne, że spotkać tu stada zwierząt.

Jeśli wybierzesz się na eksplorację wąwozu, nie będziesz miał innego wyjścia, jak zejść do doliny i kontynuować podróż wzdłuż małego strumienia. Patrząc wstecz, możesz zobaczyć trawiastą górę widokową, około 3250 m n.p.m., na której byłeś jakiś czas temu. W oddali widać jezioro, a za nim zaśnieżone góry.

Wejścia do wąwozu strzegą masywne skały.

Podejście przez wąwóz na początku nie jest trudne. Mimo to oczywiście musisz być bardzo ostrożny, zwłaszcza jeśli idziesz sam, bo prawdopodobnie nikt Cię tu nie będzie szukał. W cieniu skał nawet latem są pola śnieżne.

Droga przez wąwóz jest bardzo przyjemna, wokół Ciebie wznoszą się kilkudziesięci­ometrowe ściany – co oczywiście nie wyróżnia się na zdjęciu

Z biegiem czasu czasami zwietrzała część grzbietu zaczyna wychylać się, więc nawet przez chwilę wydaje się, że wąwozem można było przejść do głównego grzbietu.

Niestety po chwili wąwóz bardzo się zwęża. Pierwszy etap jest nadal stosunkowo łatwy do pokonania. Drugi ma ponad trzy metry wysokości i nie da się tu obejść bez sprzętu. Pod względem turystycznym wąwóz nie jest przejezdny, ale mimo to wizyta i wędrówka tutaj są tego warte.

Po powrocie tą samą drogą z wąwozu można albo przejść się prosto doliną lub od razu wspiąć się na wąski grzbiet i wejść na wzgórze z widokiem na jezioro

Droga powrotna może wydawać się trochę nieskończona, ale wzgórze jest nadal przyjemnym terenem, a zwłaszcza widok na Sonkol jest piękny.