Wejście na lodowiec Martial

Pieszo kieruj się w stronę kolejki linowej – teleferico. Możesz być zaskoczony zgiełkiem tutejszych ulic. Dokąd ludzie idą, kiedy w zasadzie mogą poruszać się tylko po tym mieście :-). Jednym z bonusów tej wycieczki są piękne widoki na miasto i kanał Beagle.

W miejscach, gdzie kręta droga oddziela się od miasta w kierunku ośrodka narciarskiego, można skręcić w ścieżkę przez las, co jest tego warte.

Podróżowanie po lesie to przeżycie. Drzewa są krzywe, porośnięte grzybami i porostami. Trasę przekraczam małymi wąwozami, gdzie bez mostów byłoby dużym problemem przedostanie się na drugą stronę.

W porównaniu z naszymi środkowoeuropej­skimi, w większości łatwo przepuszczalnymi lasami, lasy patagońskie wyglądają jak nieprzeniknio­ny las.

Ostatnią cechą tutejszego lasu jest wysoka częstotliwość strumieni i rzek. Dzięki dużej ilości opadów i lokalnej piwnicy prawie cały czas będziesz uderzał w wodę.

Opuszczasz las w pobliżu parkingu przy ośrodku narciarskim, na wysokości około 330 m n.p.m. Stąd pójdzie z tobą znacznie więcej osób. Pogoda tutaj jest naprawdę kapryśna.

Ścieżka prowadzi najpierw komfortowo przez dolinę, ale potem czeka na Ciebie regularne podejście po zboczu góry. Tutaj lepiej mieć dobre pasmo górskie z wąwozem, a nie jak miejscowi argentyńscy turyści w trampkach – woda, śnieg jest tu na każdym kroku. Na wysokości około 700 metrów nad poziomem morza znajduje się prawdziwy teren alpejski. Jednak z samego lodowca pod śniegiem ukryte są tylko dodatkowe pozostałości.

W drodze powrotnej możesz cieszyć się wysokimi na tysiące metrów górami.

Wracając, prawdopodobnie szybciej jest ruszyć w drogę. Widoki końca świata są piękne. Wycieczka zdecydowanie się opłaca, głównie dlatego, że nie musisz zajmować się żadnym ruchem i pięknie się tam dostaniesz :-)