Wędruj przez Shigatse

Dla większości turystów wycieczka po Shigatse rozpoczyna się przy wejściu do klasztoru Tashilhunpo. To także początek tej trasy. Pierwszy cel – chorten na grzbiecie wysoko nad klasztorem widać stąd.

Chcąc dostać się do widoku na miasto, nie wchodź do klasztoru przez bramę, tylko wybierz trasę świętej rzeki prowadzącą wzdłuż muru klasztornego. Czekają na ciebie setki młynów modlitewnych.

Pierwsza dobra perspektywa na tym spacerze to niewielka odległość za monumentalnym murem tanecznym. Stąd cały klasztor jest w twojej dłoni i cała dolina rzeki Nyang. W tym momencie opuszczasz korę i zaczynasz wspinać się po grani. Stąd nie spotkasz nawet żywej istoty.

Z tego samego miejsca rozciąga się również wspaniały widok na całą Shigatse (3850 m npm), w tym na jej piękny punkt orientacyjny – Shigatse Dzong. Wzgórza po drugiej stronie rzeki mogą ponownie służyć jako wspaniały widok o wschodzie słońca.

Fort Shigatse to najpiękniejszy punkt orientacyjny. Jednak jej los był bardzo niespokojny. Podczas rewolucji kulturalnej w 1961 roku został on całkowicie zburzony. Na szczęście został odnowiony po 2000 roku według zdjęć z epoki. Zasadniczo jest to taka mniejsza kopia Potali w Lhasie.

Samo podejście jest raczej intuicyjne, gdyż z tej strony nie ma bezpośredniej drogi na grzbiet. Jednak wspinaczka nie jest bardzo trudna, tylko czasami potrzebujesz pomocy rękami. Wraz ze wzrostem wysokości jest coraz piękniejszy widok na Shigatse, ale także na szeroką dolinę Yarlung Tsangpo (Brahmaputra).

Po 45 minutach wspinaczki z trasy świętego okrążenia Kory, w końcu stajesz przy pięknym chortenie całkowicie zawieszonym z flagami modlitewnymi.

Atmosfera panująca na grzbiecie na wysokości około 4150 m npm jest nie do opisania. Nikogo poza tobą nie ma, a tysiące flag i widoki ze wszystkich stron są przepiękne.

Tuż pod tobą znajduje się klasztor Tashilhunpo, gdzie rozpoczął się ten spacer. Ładnie widać również korę wokół jego ściany.

Na północy jest widok tylko na odludną dolinę otoczoną czterema tysiącami wzgórz.

Ścieżka zejścia jest znacznie wygodniejsza. Z siodła na grani do fortecy prowadzi wygodna ścieżka. Odpowiednia opcja dla tych, którzy nie chcą wspinać się po skalistych zboczach z klasztoru.

Droga do twierdzy prowadzi w dół przez lekkie zagłębienie między otaczającymi skałami.

Z siodła ścieżka prowadzi wygodnie doliną, a przed Tobą kolejny piękny widok na fortecę.

Zejście jest bardzo szybkie, więc za pół godziny jesteś tuż przy fortecy.

Z twierdzy dojdziesz do ruchliwego głównego bulwaru, na którym ten spacer się kończy. Do klasztoru jest nieco ponad kilometr w dół ulicy. Widoki na fortecę, znowu z nieco innego punktu widzenia, nadal Ci towarzyszą.