Tour La Cumbre - Apacheta Chucura

Gdy tylko zostaniesz wysadzony autobusem w siodle La Cumbre, możesz od razu zacząć cieszyć się lokalną pustynią z tylko żółtym krajobrazem porośniętym trawą, w której ładna i dość duża laguna Estrellani (600×400 metrów) leży tuż poniżej przechodzić. Wędrówkę pewnie wybierzecie się sami, ale w pobliżu będzie sporo aktywności – może nawet kilkudziesięciu rowerzystów wyruszy tu każdego ranka na Drogę Śmierci, co też jest bardzo miłym przeżyciem.

Nad brzegiem laguny znajduje się niewielki domek strażników Parku Cotapata, w którym należy zarejestrować się w księdze gości.

To około półtora kilometra od domu strażnika parku wzdłuż żwirowej jeepowej drogi do dwóch kolejnych lagun. Przy ładnej pogodzie nawigacja jest bardzo łatwa, bo siodło Chucura jest prawie zawsze widoczne. Ale dość często pojawiają się gęste chmury mgły i wtedy jest trochę gorzej.

Jest nawet znak drogowy, żeby nie jechać dalej „główną“ szutrową drogą, która według map oficjalnej drogi nr 41 prowadzi do La Paz – ale chyba nikt nieużywany, gdy obok jest ładna asfaltowa droga do tego.

Po godzinie wspinaczki dotrzesz w końcu do siodła Chucura. Na południe jest ładny widok na całą podróż wzdłuż płaskowyżu. Istnieje również przejezdna trasa do siodła dla minibusów, więc można tu przywieźć zorganizowane gru­py.

Giga T! P: O wiele lepsze niż pędzenie z siodła na drugą stronę doliny Challapampa, jak prawie każdy, to krótka wycieczka wzdłuż płaskiej grani na wschód. Po chwili będziesz miał wspaniały widok zarówno na siodło, jak i na długi odcinek ścieżki zejścia, ale przede wszystkim na zlodowaciały szczyt Huayna Potosí (6088 m npm), którego nie widać z siodła Chucura. Ta malownicza góra znajduje się zaledwie kilka metrów poniżej 5 tysięcy metrów nad poziomem morza.

Huayna Potosí to piękny szpikulec i patrząc na nią, możesz planować zbliżyć się do niej po ukończeniu trekkingu El Choro.