Artykuł Relikwiarz św Mauro

W zrekonstruowanym Pałacu Pluhova powstała zupełnie nowa ekspozycja, na której oprócz obejrzenia oryginalnego relikwiarza św. Maura zwiedzający dowiedzą się wielu ciekawych informacji związanych z tym niesamowitym obiektem. Oprócz zwykłych eksponatów, istnieje również kilka projekcji audiowizualnych. Wystawę zwiedza się samemu, bez przewodnika, ale są kuratorzy, którzy chętnie odpowiadają na pytania.

Relikwiarz św. Maura, wykonany w latach 1225–1230, to unikatowy zabytek romańskiego złotnika o nieocenionej wartości. Znajdują się w nim relikwie św. Jana Chrzciciela, św. Maura, św. Tymoteusza i św. Apolinarego. Relikwiarz na rzucie prostokąta o wymiarach 140×42 cm i wysokości 65 cm, zwieńczenie ma kształt dwuspadowego dachu.

Od 1838 roku relikwiarz jest własnością szlacheckiej rodziny Beaufort-Spontin, która przeniosła się z Belgii do zamku w Bečovie nad Teplou. Pod koniec II wojny światowej członkowie rodziny zakopali relikwiarz pod podłogą kaplicy zamkowej przed przesiedleniem do Austrii. Po wojnie zamek znacjonalizowano, ale o istnieniu relikwiarza nikt nic nie wiedział. Od 1984 r. członkowie rodziny starali się kupić relikwiarz, nie ujawniając z góry, o co chodzi. W trakcie negocjacji relikwiarz został ostatecznie odnaleziony pod posadzką kaplicy w listopadzie 1985 r., tuż przed zawarciem umowy kupna-sprzedaży.

Dużą część ekspozycji poświęcono wymagającej restauracji tego klejnotu, a zwiedzający mają okazję bliżej poznać poszczególne rodzaje zdobień złotniczych. Od 1991 roku trwała bardzo skomplikowana, kompletna odbudowa, która oznaczała 12 lat żmudnej pracy i poszukiwania procedur.

Po podniesieniu relikwiarza przechowywano go w suchym sejfie Czeskiego Banku Narodowego, gdzie suche i ciepłe środowisko przyspieszyło niszczenie drewnianego rdzenia. Oryginalnego drewnianego rdzenia nie można było przywrócić i trzeba było ponownie wykonać misternie wykonany z orzecha włoskiego. Analiza wykazała, że oryginalny rdzeń wykonano z drzewa ściętego około 1197 r. Oryginalny rdzeń jest częścią ekspozycji.

Relikwiarz służy jako pojemnik na szczątki świętych. W relikwiarzu tym znajduje się około 13 relikwii. Ich autentyczność weryfikowana jest poprzez „Autentik” – dokumenty wydawane przez kościoły weryfikujące autentyczność relikwii. Na zdjęciu najstarsza autentyczna wersja tego relikwiarza – ołowiana blaszka z wygrawerowanym tekstem.