Podejście na Pico del Teide

Zjazd rozpoczynamy z przystanku Montaňa Blanca, skąd autobus odjeżdża rano z miejscowości Los Cristianos (największe miasto w pobliżu południowego lotniska). Podejście zaczyna się w pustynnym krajobrazie i przez cały dzień nie zmienia się nawet na wysokości 3260 m npm Samo podejście zajmuje około 6 godzin, przy czym konieczne jest pokazanie wystarczającej ilości wody, ponieważ temperatura nie spada poniżej 30 ° C i jedyny powód, dla którego słońce jest zbyt agresywne i boimy się poparzeń. W ciągu całego dnia oprócz wysokiej temperatury męczące jest również to, że cały dzień po prostu wspinamy się i wspinamy.

Przez cały dzień spacerujemy po terenach pustynnych, które są istotne głównie od początku trekkingu.

Przez cały dzień widzimy pięknie wyeksponowany szczyt Pico del Teide, cel naszej podróży.

Droga wije się i stopniowo wspinamy się coraz wyżej.

Po pierwszej godzinie i ogromnym upale, powyżej 30 ° C, zaskakuje nas tak małe pole lodowe, które znajduje się przy drodze (kwiecień 2016).

Mniej więcej w połowie wspinaczki otwiera się widok na ocean otaczający całą wyspę.

Na koniec czeka nas niespodzianka w prezentacji stromego podjazdu, a nagrodą są piękne widoki na okolicę.

W końcu po 6 godzinach męczącej wspinaczki docieramy do domku. Najtrudniejszą rzeczą w całym dniu nie było pokonanie wysokości i samego podejścia, ale fakt, że temperatura zewnętrzna przez cały dzień wynosi około 30 ° C.

Wieczorny widok z domku jest fascynujący i zdecydowanie wart wysiłku.

W przypadku tej alternatywy wejścia należy wcześniej umówić się na nocleg, przy czym cena noclegu wynosi 25 euro za osobę za dobę i zawiera również pozwolenie na wejście na szczyt. Chata otwiera się o godzinie 19:00 i konieczne jest opuszczenie domku rano do godziny 7:00 a następnie zamknięcie chaty, więc trzeba wszystko zabrać ze sobą. W domku można też kupić wodę i skorzystać z lokalnej kuchni, ale cena wody mineralnej wynosiła około 5 euro za pół litra, więc lepiej zaopatrzyć się w wodę na oba dni.

Wychodzimy z chaty o 4:30 i sukcesywnie wspinamy się na szczyt, bo nie chcemy wracać tą samą drogą, więc wszystko zabieramy ze sobą. Na szczyt docieramy przed wschodem słońca około godziny 7:00 i cieszymy się pięknym wschodem słońca trwającym około 20 minut. Następnie stopniowo schodzę do stacji kolejki linowej, gdzie dzielimy się na dwie grupy, jedną zjeżdżającą kolejką linową i drugą, której wciąż brakuje i wyruszam w dłuższą podróż w dół, która mija wokół wulkanu Pico Viejo (3135 m npm) do którego również wtedy występujemy. Droga w dół zajmie nam większość dnia i do przystanku docieramy wyczerpani, ale szczególnie sucho około 15:00.

Słońce zaczyna pokazywać swoje pierwsze promienie i stopniowo.

Gdy wschód słońca zbliża się do szczytu, ludzie zaczynają się zwiększać, w sumie jest nas około 50.

Ogromną atrakcją jest nie tylko wschód słońca, ale bardzo fajny moment jest pokazany po drugiej stronie, skąd także widzimy cały wulkan.

I wreszcie słońce pokazuje nam całe swoje piękno, jedynym minusem są ciągłe chmury, więc pakujemy rzeczy i schodzimy.

Przed zejściem podziwiamy ostatnie widoki na okolicę.

Podczas zejścia patrzymy na pustynne centrum wyspy, które jest w całości utworzone przez jeden ogromny krater.

Niższa, ale masywniejsza kaldera Pico Viejo.

Przez cały dzień czujemy się tak, jakbyśmy nawet nie poruszali się po Ziemi, ale jakbyśmy chodzili po Marsie, przynajmniej tak to sobie wyobrażamy.

Widok na krater Pico Viejo

Kraj podobny do drugiego Marsa, czy może pochodziłby z innej planety?

Popularna atrakcja turystyczna, która jest oblegana przez ogromną liczbę turystów, ponieważ znajduje się zaledwie kilka minut od parkingu i restauracji, co jest celem naszej wycieczki.