Artykuł Park Narodowy Exmoor

Na samym wschodnim krańcu parku znajduje się malownicza historyczna wioska Dunster. Jego dominantą jest średniowieczny kamienny zamek na wzgórzu. Na terenie zamku zachowały się również oryginalne średniowieczne aleje i domy. Możesz także przejść się do sąsiednich ogrodów, gdzie płynie żywy strumień i pozostawia po sobie ryk.

Ten monumentalny średniowieczny zamek widać z odległości podjazdu do miasta, bo wznosi się na wzgórzu nad miastem. Stanowi nieodłączne tło dla większości widoków miasta. Na przeciwległym wzgórzu za wsią towarzyszy mu kamienna wieża wieży widokowej, do której prowadzi ścieżka spacerowa.

W parku narodowym znajdziesz niezliczone zabytkowe oryginalne kamienne mosty dla pieszych, w najlepszym przypadku i coś gorszego dla samochodów. Ich szerokość nie zmieniła się od czasu taczek, co nie zadowoli wielu kierowców. Niemniej ich obecność w każdej innej wiosce nadaje temu miejscu prawdziwie bajkowy charakter.

Naszym pierwszym przystankiem w prawdziwej dziczy parku Exmoor był widok na północny wschód. Samochodem łatwo się tu dostać, nawet jeśli droga jest ślepa, więc wystarczyło zostawić auto na parkingu i samodzielnie dojść na szczyt Selworthy Beacon. Wokół niej znajduje się również kilka tras, które oferują przyjemny spacer po torze i odległe widoki zarówno na pastwiska i wzgórza, jak i na morze.

Chociaż w parku jest kilka wzgórz, nie spodziewaj się żadnych wysokich gór. Nawet ze szczytu wzgórz porośniętych głównie wrzosem można zajrzeć do dolin, gdzie znajdują się zielone pastwiska z owcami.

Exmoor Pony to historyczna oryginalna rasa mniejszych koni, która jest obecna w tym regionie od wieków. Mieszka tu swobodnie, bez ingerencji człowieka. Czasami spotkasz ich stojących przy drogach lub parkingach, ale nie będą pieszczone. Przecież są tylko u siebie, a my tylko odwiedzamy, więc wszyscy odwiedzający je szanują.

Za wioską Porlock, która leży w dolinie nazwanej jej imieniem, droga wije się z powrotem wysoko do grzbietów gór. Samochody po prostu parskają na serpentynowych wąskich drogach i przejeżdżają niemal pod dotknięciem odpowiednich lusterek. Ale wysiłek ten wynagradza widok magicznej zatoki w kształcie podkowy i niekończących się wrzosowisk. Minęliśmy wiele obszarów spalonych przez ogień. Niestety angielski zwyczaj organizowania pikniku nie ogranicza się do kanapek na zimno.

Przejażdżka po parku narodowym krętymi drogami wzdłuż grzbietów gór to przeżycie, które pozostanie w Twojej pamięci. Trzeba tylko zwrócić uwagę na wszechobecne i wolno żyjące owce, które często pasą się spokojnie na skrawku trawy przy drodze.

Szerokie trawiaste brzegi wokół koryta rzeki są wykorzystywane zarówno przez mieszkańców, jak i turystów jako mała riwiera. Tutaj nie wieje jak na plaży nad morzem. Oprócz wielu sklepów z pamiątkami i lodziarniami, znajdziesz tu historyczną kolejkę linową, która jest w całości zasilana wodą i zabierze Cię na widok na miasto.

Jak z filmu dokumentalnego o angielskich wrzosowiskach i szerokich zboczach, czuliśmy się, gdy mijaliśmy wyżyny z północnego krańca parku na południe, skąd skierowaliśmy się do następnego Parku Narodowego Dartmoor. Miejscowi przyjeżdżają tu również z transporterem, gdzie mają swojego kucyka, a następnie kontynuują jazdę przez ten zapomniany przez Boga krajobraz, wycięty z powieści angielskich pisarzy Jane Austin i innych.