Neratow – cerkiew ze szklanym dachem

Barokowy kościół pochodzi z lat 1723–1733, kiedy to stopniowo zastąpił pierwotny drewniany kościół. Kościół spłonął pod koniec II wojny światowej, kiedy został trafiony rakietą przeciwpancerną wystrzeloną przez żołnierza Armii Czerwonej. Ogień zniszczył dach, drewnianą klatkę schodową, mechanizm zegarowy i dzwon. Korpus kościoła stopniowo popadał w ruinę, zawilgocone sklepienia stopniowo się zapadały, a kościół kilkakrotnie proponowano do rozbiórki.
Po 1990 roku następuje stopniowa renowacja kościoła i jego otoczenia. Najpierw uprzątnięto gruz i przywrócono tradycję pielgrzymkową. Nabożeństwa zaczęto odprawiać pod „otwartym niebem”. W czerwcu 1992 roku kościół wpisano na listę zabytków kultury i od początku XXI w. poddawany jest renowacji, kiedy to m.in. częściowo pokryto go szklanym dachem.

Renowację kościoła zapewnia parafia rzymskokatolicka we współpracy ze „Stowarzyszeniem Neratow”. Stowarzyszenie pomaga osobom niepełnosprawnym i wspólnie z nimi uczestniczy w odbudowie miejsca pielgrzymkowego i powrocie życia do wysiedlonej niegdyś wsi.
Siłą napędową renowacji kościoła i życia we wsi jest miejscowy proboszcz Josef Suchár.

Kościół ma 48 m długości, 19 m szerokości i 20 m wysokości. Ciekawostką jest to, że fasada jest zwrócona na południe, a prezbiterium na północ. Wnętrze jest bardzo proste, ale tym bardziej imponujące.
Niekonwencjonalna architektura i spokojna atmosfera zapewniają wyjątkowe wrażenia. Szklany dach pozwala na obserwację nieba i wpuszcza do kościoła wystarczającą ilość światła dziennego.
Kościół nigdy nie jest zamknięty, można go zwiedzać w dowolnym momencie.

Po wejściu pod dach kościoła można z bliska podziwiać sklepienie oraz pomysłowy system mocowania sklepienia i konstrukcji okiennych.

Dzięki porewolucyjnej restauracji kościół stał się miejscem pojednania i nadziei oraz przestrzenią duchowego spotkania z Bogiem i ludźmi. Historia kościoła udowadnia, że miłość, wiara i nadzieja mogą dokonać wielkich rzeczy, na przykład odbudować kościół z gruzów. Ponadto na odbudowanym osiedlu znalazło dom wiele osób z niepełnospraw­nością intelektualną.
14 sierpnia 2011 r. kościół został wpisany na listę miejsc pielgrzymkowych Diecezji Hradec Králové.

Po prawej stronie nawy kościoła wisi drewniany krzyż nerata o wysokości 3,5 m. Jest on pamiątką pierwszych wznowionych nabożeństw w zaśnieżonych ruinach spalonego kościoła na początku lat 90-tych.

Do dyspozycji zwiedzających są nowoczesne krzesła. Były one dedykowane darczyńcom i darczyńcom, których nazwiska widnieją na oparciach. Znajdziemy tu między innymi nazwisko kardynała Dominika Duki.

Do kościoła nie jest pobierana opłata za wstęp, istnieje jednak możliwość przekazania datku lub przekazania datku. Ważnym źródłem dochodów na trwający remont kościoła są datki od zwiedzających.

W kościele codziennie odprawiane są nabożeństwa i modlitwy. Ponadto służy również jako lokalne centrum życia społecznego dla mieszkańców i gości. Ożywa przez cały rok dzięki muzyce, teatrowi i wystawom.
Kościół jest niezwykłym i inspirującym miejscem, w którym można się zatrzymać, zastanowić i zyskać nowe siły. Odwiedzający zazwyczaj szukają i zazwyczaj znajdują tu spokojne miejsce do wypoczynku lub inspiracji do swojego życia.