Artykuł Malin Head

Niedaleko granicy z Irlandią Północną znajduje się jeden z prawdopodobnie najstarszych zachowanych irlandzkich zabytków. Jest to kamienna forteca o okrągłym kształcie położona na wzgórzu 250 metrów nad poziomem morza z widokiem na zatokę morską i wyspy u wybrzeży.

Według szacunków archeologicznych twierdza pochodzi z XVII wieku. przed Chrystusem, a więc także przed najazdami celtyckimi na te tereny. Przypisuje się ją królowi Tuatha de Danann, który nakazał zbudować tę fortecę w strategicznym miejscu jako miejsce pochówku swojego syna. Twierdza ma trzy kamienne kondygnacje, które są zbudowane bez użycia zaprawy i podzielone drewnianymi podłogami. Pod fortecą znaleziono pozostałości z epoki brązu i żelaza.

Twierdza położona jest na strategicznym wzgórzu, co zapewnia dobry widok na cały szerszy obszar, zarówno w głąb lądu, jak i zatokę, skąd miał miejsce potencjalny atak najeźdźców. Dla turystów ta historyczna atrakcja jest bardzo łatwo dostępna samochodem wzdłuż ścieżki prowadzącej do parkingu przy samej fortecy.

Krótki przystanek w pobliżu fortu może zaprowadzić Cię do ruin zamku Burt. To tylko 10 minut jazdy samochodem, a droga do zamku prowadzi przez pola, co czyni go idealnym miejscem do odwiedzenia w bardziej suchym sezonie. Zamek pochodzi z XVI wieku i służył do ochrony południowego krańca obszaru Inishowen.

Naszym następnym przystankiem była wioska Buncrana, gdzie znajdziesz również większy supermarket i możliwość zatrzymania się na lunch w małych tradycyjnych restauracjach. Znajdziesz tu również zabytki, które możesz odwiedzić podczas przyjemnego spaceru. Po drodze wzdłuż zatoki dojdziesz do zamku Buncrana przez kamienny most łukowy, który jest obecnie niedostępny, więc możesz go zobaczyć przynajmniej przez bramę.

Ścieżka prowadzi dalej do plaży, która jest gotowa do spacerów. Mieliśmy szczęście, że udało nam się złapać zachód słońca, które przykryło cały krajobraz złocistym światłem.

Na samym końcu półwyspu znajduje się najbardziej wysunięty na północ wierzchołek Irlandii – Malin Head. Znajdziesz tu wieżę sygnalizacyjną, napis Eire z czasów II wojny światowej, toalety publiczne, ale przede wszystkim prawdziwy dziki Ocean Atlantycki z burzowymi falami rozbijającymi się o wysokie skały i widokiem na urwiste wybrzeże schodzące stromo do oceanu z zielonych pastwisk .

Na zachodnim wybrzeżu Irlandii rozsiane są napisy Eire wykonane z pomalowanych na biało kamieni. To pozostałość po II wojnie światowej, kiedy wojska niemieckie zbombardowały Anglię. W ten sposób ich najbliżsi irlandzcy sąsiedzi bronili się przed niezamierzonym zrzuceniem bomb powietrznych i w ten sposób stworzyli te napisy dla niemieckich bombowców, które pośrednio mówią: „jeszcze nie tutaj, kontynuuj z tymi bombami dalej na wschód”.

Z wieży sygnalizacyjnej ścieżka biegnie wzdłuż krawędzi klifów do cypla, z którego czujesz się, jakbyś stał na samym krańcu świata. Przez cały czas towarzyszy Ci potężny ryk dzikich fal rozbijających się o klify i krzyki ptaków morskich. Polecam wodoodporne buty i wiatroodporną kurtkę z czapką.

Widok z punktu widokowego na końcu chodnika.

Widok z punktu widokowego na wieżę sygnalizacyjną.

W drodze powrotnej z Malin Head natkniesz się na Five Finger Strand, czego wstydem byłoby przegapić. Znajdziesz tutaj kilka kilometrów plaży, idealnej na długie spacery oraz jedną z najwyższych w Europie wydm, sięgającą nawet 30 metrów.

Naszym ostatnim przystankiem na tym najbardziej wysuniętym na północ krańcu Irlandii było Dunree Head, gdzie znajduje się latarnia morska i muzeum wojskowe z bazą wypadową do zwiedzania. Na wzgórze prowadzi również niewielka trasa spacerowa, skąd rozpościera się jeszcze lepszy widok na zatokę i okoliczne wzgórza.