Klasyczny tor w Parku Narodowym Huerquehue

Autobus odjeżdża z Pucón do parku narodowego o 8:30. Przy ładnej pogodzie piekielnie tłoczno od turystów. Podróż trwa około godziny. Część drogi prowadzi po zakurzonym żwirze. Autobus wjeżdża z Pucón (220 m n.p.m.) do jeziora Tinquilco (770 m n.p.m.)

Ścieżka prowadzi najpierw wzdłuż jeziora Tinquilco na łąkę, skąd widać przed sobą masyw górski, na który trzeba się wspiąć. Najpiękniejsza część parku z jeziorami i araukariami znajduje się na swego rodzaju płaskowyżu wysoko nad jeziorem.

Tak więc na samym początku trasy czeka na Ciebie największa kroplówka. W nagrodę jednak są dwa piękne miradory wzdłuż drogi do wulkanu Villarica na horyzoncie i jeziora Tinquilco pod tobą.

Po godzinie wspinaczki z jeziora można też wspiąć się na drugi mirador, który być może jest jeszcze ładniejszy. Po drodze miniesz dwa zakręty do wodospadów. Ale zachowaj je, kiedy wrócisz.

Z drugiego punktu widokowego już tylko kwadrans do pierwszego jeziora – Laguna Chica, 500 metrów wyżej niż punkt startowy trekkingu.

Jeśli kochasz scenerię jeziora, naprawdę dostaniesz tutaj wartość.

Wokół tego małego płaskowyżu z jeziorami wznoszą się szczyty, które znajdują się mniej niż dwa tysiące metrów nad poziomem morza. Cerro San Sebastian to miejsce warte uwagi

Podróż trwa do drugiej laguny Torro

Z jeziora Torro można zobaczyć szczyt Cerro San Sebastian (1880 m npm), kolejną możliwą wędrówkę w tym parku narodowym. Szczyt góry jest wylesiony i oferuje wspaniałe widoki.

Wreszcie jesteś w prehistorii – nic się tu nie zmieniło przez 150 milionów lat.

Spacer przez las zajmie Ci prawie godzinę, aby podziwiać wspaniały widok na znacznie rzadziej odwiedzaną część parku. Stąd droga schodzi w głąb doliny i nie ma szans na dalszą jednodniową wycieczkę ze względu na ograniczenia czasowe.

Daleko na horyzoncie, kilometr poniżej, widać fragment ogromnego jeziora Caburgua

Z punktu widokowego wracasz na klasyczny tor i przez stosunkowo długi czas jedziesz przez tutejszy las.

Kolejnym przystankiem tej wspaniałej wycieczki jest mała laguna Los Patos, oczywiście także ze starymi araukariami.

Obwód powoli zawraca, a ty schodzisz na największy płaskowyż – Lago Verde

Krąg się zamyka, a ty wracasz tą samą drogą. Ponownie ciesz się widokiem Villarica, a jeśli masz czas, udaj się do dzikiego wodospadu Cascada Trufulco

Na drugim punkcie widokowym odgałęzienie do drugiego wodospadu Salto Nido de Aguilas, który jest jeszcze piękniejszy