Wycieczka Paiyu - Urdukas

Kilka minut po rozpoczęciu marszu warto zawrócić i nacieszyć się widokiem doliny. Obóz Paiyu (czasem nazywany również Paiju) ukrywa się w taktycznym miejscu na zielono nad strumieniem.

W niewielkiej odległości za kempingiem zaczynają się widoki na ogromną morenę czołową lodowca Baltoro, która przekracza dno doliny o ponad sto metrów. Rzeka wypływa z jaskini lodowcowej na samym dnie. Tylko samobójca chciałby to zbadać.

Po półtorej godzinie marszu z kempingu Paiyu w końcu wspinają się na morenę czołową, która również jest bardzo ładnym widokiem. Stąd zaczyna się niekończąca się podróż gruzów w górę iw dół do Concordii. Ponieważ lodowiec stale się porusza, ścieżka każdego roku jest nieco inna.

W niewielkiej odległości za moreną czołową mniejszy lodowiec Uli Biaho łączy się z boczną doliną. Może dzięki niemu Baltoro spowolnił odwilż. Wieże Trango widać już na horyzoncie.

Po chwili całkiem dobrze widać dolinę Uli Biaho. Na szczytach dominuje szczyt Paiyu (6610 m npm).

Największą atrakcją tej części wędrówki są przepiękne widoki na wieże Trango. Ich pionowe ściany to potężne wyzwanie dla najlepszych wspinaczy na świecie.

Po czterech godzinach wędrówki dotrzesz do skrzyżowania lodowców Baltoro i Trango. W tych miejscach jest wiele jezior i potoków polodowcowych. Szczyty w widoku to Białe (6 729 m npm) i Katedra (5866 m npm).

Jeziora otoczone otaczającymi je szczytami są strasznie fotogeniczne. Ale rozsądnie jest być ostrożnym i nie zamieniać się w żadne – bardzo trudno byłoby wrócić na gruzowe lodowe zbocza.

Po dwóch godzinach wędrówki znad jezior wspina się dość wysoko ponad lodowiec i widok na skalne wieże robi wrażenie.

Góry są oszklone lodowcami w idealnie prostopadłe ściany.

Kolejnym z pięknych szczytów otaczających lodowiec Baltoro jest szczyt katedralny.

Po prawej stronie są tylko małe doliny boczne, również zlodowaciałe. Widok z tej strony nie jest zbyt dobry, ponieważ maszeruje się tuż przy skalnej ścianie.

Po ponad dziesięciu godzinach marszu z Paiyu w końcu widać kemping Urdukas. Stosunkowo wysoko nad lodowcem (czyli na sam koniec wymagającego dnia ostatnie wejście) jest dużo miejsca na namioty na tarasach skalnych w pobliżu małego lodowca dostarczającego wodę pitną.

Camp Urdukas to po prostu ładne platformy do namiotu wysoko na zboczu lodowca. Tragarze śpiewają tu i tańczą wczesnym wieczorem, ciesząc się końcem pracowitego dnia.