Wycieczka do jeziora Köl Tör

Mała dolina prowadząca do jeziora Köl Tör zaczyna się tuż przy południowym krańcu jeziora Köl Ükök. Nie znajdziesz tu jednak dobrze wydeptanej ścieżki. Ale kierunek marszu jest dość jasny. Ale zdecydowanie nie idź wzdłuż rzeki, bo inaczej trafisz na okoliczne mokradła. Idealnie byłoby przejść się porośniętą łąkami doliną kilkadziesiąt metrów wyżej niż rzeka.

Z kwitnących łąk widać daleko w głąb głównej doliny otoczonej czterema tysiącami szczytów – kolejna potencjalna fajna wycieczka z widokami, stosunkowo bez większego wysiłku.

Ścieżka od początku jest bardzo przyjemna – w zasadzie można przejść przez łąki w kierunku pierwszej moreny. Ponadto zawsze będziesz mieć widok na ładną lodową ścianę. Jednak góry otaczające Köl Tör wciąż są na horyzoncie.

Zbliża się koniec łąki, a wraz z nim pierwsza przeszkoda – stara morena polodowcowa. Teren wygląda tak, jakby za nim mogło być jezioro, ale niestety to tylko złudzenie.

Przy pierwszej morenie jest mały wodospad, a potem rzeka na długi czas znika pod skalnym polem. Podejście na morenę jest idealne z prawej strony, gdzie o dziwo natrafisz wysoko w skałach na znak drogowy i zagrodę dla bydła. Ścieżka następnie skręca w lewo pod skałami, przechodzi pod nimi i wznosi się na następną łąkę

Z moreny widać szeroką dolinę do jeziora Köl Ükök

Początek lata to chyba najlepszy czas dla Kirgistanu – pasterze przenoszą się na alpejskie łąki więzienne, które dzięki kwitnącym kwiatom wyglądają jak kolorowy dywan. W niektórych miejscach prawie będzie ci żal chodzić i stąpać po tym pięknie.

Za pierwszą moreną zaczyna się „dzicz” – niezabawione łąki i nigdzie. Dodatkowo przed Tobą wznosi się wielki mur drugiej moreny.

Końcowe podejście prowadzi najpierw przez głazy, pod którymi przepływa rzeka. Wodospad będzie ryczał nad tobą. Dalej biegnie w lewo, między moreną a gładkimi skałami. To chyba najbardziej nieprzyjemny odcinek, na którym trzeba wspiąć się na ogromne głazy.

W końcu przejdziesz przez skaliste pole i opcjonalnie wejdziesz na trawiaste obszary między gładkimi skałami, aż do widoku jeziora.

Po około dwóch godzinach marszu (i prawie pół kilometra wyżej) z Köl Ülök, w końcu zostaniesz nagrodzony widokami na bardziej surowe Köl Tör. Okoliczne szczyty znajdują się na wysokości około 4200 metrów nad poziomem morza i większość z nich jest niedostępna dla klasycznych turystów.

Okoliczne ściany skalne pokryte są pozostałościami lodowców, są też pozostałości innego jeziora. Ponadto, jeśli wspinałeś się jeszcze wyżej, powinno być kolejne mniejsze jezioro.

Panoramiczny koniec doliny z lodowcami i jeziorami

Z drugiej strony jezioro Köl Tör jest również bardzo malownicze

Droga powrotna jest znacznie szybsza, więc po godzinnym spacerze ponownie znajdziesz się w romantycznym krajobrazie jeziora Köl Ükök.