Wejście na wulkan Ngauruhoe

Droga do wulkanu nie będzie tym, co chciałbyś zapamiętać. Zasadniczo jest to tylko pionowa ścieżka w pylistym wulkanicznym gruzach w stylu dwóch stopni w górę, jeden w dół. Z drugiej strony ten teren ma tę zaletę, że ma zejście. Ci, którzy się nie boją i potrafią to zrobić, mogą wtedy „zjechać” po całym zboczu i zejść w dół w rytm lotu.

Podczas tej nieprzyjemnej wspinaczki wyraźnie widać głęboko pod sobą trasę Tongariro Alpine Crossing i niewyraźny wulkan Tongariro po drugiej stronie wulkanicznej równiny. To prawda, że pogoda tutaj zmienia się w każdej chwili. Chmury mogą pojawić się tu za chwilę, a potem znowu pęknąć lub w najgorszym przypadku zacznie padać lub padać śnieg.

Po mniej niż dwóch godzinach w końcu znajdziesz się na szczycie wulkanu. Na tym jednak wyprawa się nie kończy, czeka Cię zwiedzanie całego krateru, który łącznie ma ponad kilometr. Przynajmniej opłaca się przejść do najbardziej wysuniętej na południe części, skąd rozpościera się wspaniały widok na najwyższy wulkan Ruapehu i jezioro Tama

Tutaj też czasem spotyka się turystów, ale jest ich tylko ułamek w porównaniu z tymi, którzy idą główną trasą. Jak na każdym wulkanie, masz dziwne uczucie, gdy chodzisz po kraterze i wokół ciebie śmierdzi – a co jeśli …

Nawet sam marsz wzdłuż krawędzi krateru ma swój urok. Wokół ciebie są wielokolorowe skały. Po chwili wyłania się również boczny wulkan Ruapehu.

Z południowego szczytu jest najlepszy punkt widokowy, główny powód, dla którego warto wspiąć się na wulkan Ngauruhoe. Potężny Ruapehu wznosi się na horyzoncie, a pod tobą opuszczony krajobraz wzbogacony pięknymi jeziorami Tama. Gra w chmury to po prostu fajny bonus.

Właściwa ścieżka wzdłuż krawędzi krateru jest dość utwardzona. Uważaj tylko podczas omijania skał wulkanicznych.

Dzięki różnokolorowym skałom krater jest w pewnym sensie również malowniczy, a ścieżka wokół niego wcale nie jest nudna.

Po pół godzinie, nawet z miłością, masz gotowy tor górny. Przed zejściem możesz ponownie podziwiać krajobraz Mordoru pod tobą i wyraźnie zobaczyć ścieżkę, która wciąż na ciebie czeka. Główna trasa wędrówki przez wulkaniczną równinę wygląda z wysokości prawie jak autostrada. Możesz również zobaczyć wejście do Czerwonego Krateru (najwyższy punkt trekkingu bez bocznic) i drugą wycieczkę boczną na górę Tongariro.

W oddali widać piękne Błękitne Jezioro.