Wędruj przez Upper Khangsar

Po ponad dwóch godzinach wędrówki z Tilicho Base Camp z powrotem w kierunku Manang odbędzie się nowo wybudowana chata (4070 m n.p.m.) – idealna na przerwę na herbatę. Zaledwie 200 metrów za nim znajduje się skrzyżowanie, na którym chodnik skręca z głównej drogi do Górnego Changsaru. Ta fotorelacja zaczyna się z tego miejsca. Droga przecina zbocze i wspina się powoli. Po drodze piękny widok na całą dolinę, zlodowaciały grzbiet i ciekawą górę Idam Phra (5875 m npm). Po pół godzinie pojawia się Upper Khangsar (4120 m npm). To taka wioska duchów, w której jest sporo domów, ale nie spotkasz tu nawet żywej istoty.

Nieco zagmatwana jest nowo wybudowana, nie pokazana na mapach, szeroka droga prowadząca gdzieś na wzgórza. Jednak prawidłowa ścieżka to północny wschód wzdłuż krawędzi pól. Po drodze piękny widok na Gangapurnę i Annapurnę III. Ponieważ jest to widok na południowy wschód, to gorzej jest z fotografowaniem tych olbrzymów, ponieważ przez większość dnia stoją pod słońcem.

Po około godzinie marszu z Upper Khangsar dotrzesz na szczyt tego skrótu – cypel (4150 m npm) z niesamowitym widokiem na dolinę Marsyangdi. Stąd widać zbieg rzek i dolną drogę do Khangsar i dalej do jeziora Tilicho. Horyzont jest zdominowany przez południe Annapurny II. a na północy szczyt Pisang. Bezpośrednio po drugiej stronie doliny główna droga wije się w kierunku Thorong Phedi.

Widok na północ od jałowej doliny Thorong Khola Cię nie zadowoli. Widać, jak droga z cypla najpierw stromo, a następnie powoli opada do zbiegu (3850 m npm) Thorong Khola z Ghyanchang Khola wypływającym z masywu Chulu. To strata ponad 300 metrów wysokości. Miło jest zobaczyć, jak główna droga z Manang prowadzi całkiem w boczną dolinę, ale znowu nie traci ani metra wysokości.

Gangapurna wygląda dość ciekawie z cypla. O dziwo, ze względu na to, że praktycznie nikt tu nie jeździ, dziewczyny z Khangsar mają mały namiot z poczęstunkiem, z którego warto skorzystać, bo podróż do Yak Khark czy jeszcze dalej na Ledar jest jeszcze długa.

Zejście z cypla jest na początku naprawdę strome, a potem ścieżka przez las w skądinąd jałowym krajobrazie zaskakuje. Roślinność tutaj bawi się wszystkimi kolorami i widokiem na Annapurnę II. nadaje mu tutaj odpowiedni himalajski nastrój.

Tuż przed ujściem rzek jedna tybetańska rodzina je małą przekąskę, więc z powodu solidarności nie jest już źle usiąść na chwilę przy herbacie. Z mostu do pokonania jest tylko około 150 metrów i jest tam główna droga Manang – Yak Kharka (ze skrzyżowania jest jeszcze 40 minut do Yak Kharka).