Artykuł Retz zimą

Zaczynamy na głównym placu. Znajdziemy tu ratusz z wieżą widokową, centrum informacyjne, sklepy z winami zaopatrzone w doskonałe lokalne wina, kawiarnie i małe sklepiki. W soboty jest też mały targ z produktami od lokalnych rolników.

Kontynuujemy z rynku w kierunku północnym: przechodzimy przez szeroką bramę wyznaczoną ścieżką w kierunku wiatraka.

Nazwa ulicy nie pozostawia wątpliwości, że idziemy w dobrym kierunku. Tylko śniegu jest trochę więcej jak na lokalne standardy.

W Retz jest rzeczywiście wielu winiarzy i piwnic z winami. Dopiero teraz, w styczniu, wiele z nich pogrążyło się w hibernacji.

Droga wznosi się ku winnicom i za ostatnimi domami ukazuje się widok na całe miasto.

W pobliżu wiatraka znajduje się pierwsza figura Drogi Krzyżowej.

Nie wiem, czy tak wyglądał urząd celny na granicy państwowej, ale napis jest dość autentyczny.

Obecnie w Austrii istnieją tylko dwa w pełni sprawne wiatraki. Jeden nad jeziorem Nezider, drugi tutaj, w Retz. Miejscowy pochodzi z XVIII wieku.

To miasto i jego okolice naprawdę żyją z uprawy winorośli. Retz otoczone jest winnicami. Tylko widok na śnieżny krajobraz jest tu trochę niezwykły.

Za wiatrakiem dochodzimy do piątej figury Drogi Krzyżowej.

Droga Krzyżowa kończy się przy dużej rzeźbie z trzema krzyżami. Chrystus Ukrzyżowany ma po bokach krzyże z bandytami. W dolnej części znajduje się figura Matki Boskiej i Marii Magdaleny. Kalwaria w stylu barokowym została ukończona w 1726 roku i oferuje ładny widok na miasto i jego okolice.

Kontynuujemy dalej na NW wyznaczoną ścieżką. Zaledwie 5 minut za wiatrakiem znajduje się cmentarz wojskowy.

Kolejnym celem jest szczyt widokowy Parapluieberg (367 m npm).

Wracamy na południe na kolejny szczyt widokowy Gollitsch (325 m npm), skąd rozpościera się widok na miasteczko Retz i okoliczne wsie.

Wokół ośnieżonych winnic wracamy do miasta, które serdecznie wita nas swoją kulinarną ofertą.