Podejście do Jebel al Flahwil

Z mostu przy ostatnim jeziorze miło jest zobaczyć, dokąd się udać. Przez wąwóz przechodzą pływacy, chętni do jaskiń tylko nieznacznie przekraczają rzekę, a my, którym planujemy wejść na wzgórze, kierujemy się znakami prowadzącymi w prawo wysoko nad wąwozem.

Ścieżka nad wąwozem jest dość oczywista, nie można iść nigdzie indziej

Stopniowo oddalamy się od jednej z najbardziej malowniczych oaz Omanu

Warto też spojrzeć w dół. Wyraźnie widoczny szlak prowadzący dnem wąwozu do miejscowej jaskini nietoperzy

Nad skrzyżowaniem kanionów szlak skręca w prawo, a następnie wspina się po krawędzi nad boczną doliną. Tu zaczyna się słoneczny szlak na szczyt. Podłoże to duże skaliste płyty, więc pięknie pasuje do każdego buta. Z tego miejsca również zaczynają się otwierać szerokie widoki

Po dwudziestominutowym spacerze możesz być zaskoczony, gdy znajdziesz inną wioskę. Ale spotkasz tu raczej stada kóz niż ludzi.

Zielona oaza kontra otaczające ją żółte góry – naprawdę piękny widok

Ścieżka wspinaczki jest dość oczywista – celem jest skaliste wzgórze tuż przed tobą. Dzięki płytom skalnym można jechać praktycznie dowolnie, ale gdzieniegdzie malowane znaki prowadzą tylko optymalną trasę

W końcu jesteśmy na szczycie i możemy podziwiać wspaniałą panoramę na południu

Ze szczytu widać zakurzoną drogę, która prowadzi po drugiej stronie kanionu w głąb doliny Wadi Bani Khalid. Możliwa wskazówka dla podróżujących samochodem terenowym

Na północy są jeszcze wyższe szczyty niż nasze skaliste wzgórza. Szlak turystyczny oddziela się przed szczytem i prowadzi na szczyt po lewej stronie i dalej w głąb gór. Droga powrotna jest taka sama jak wyjście