Holíč - pałac

Twierdza graniczna została zbudowana w strategicznym miejscu na granicy morawsko-węgierskiej. W XI wieku drewniany nizinny zamek wodny, który w XIII wieku został zastąpiony kamiennym zamkiem. Stopniowo dobudowywano dwuwieżowy gotycki pałac, który następnie przekształcono w renesansową twierdzę antyturecką. Po zdobyciu przez męża Marii Teresy Františka Štěpána Lotrinskiego zamek uzyskał dzisiejszy późnobarokowy wygląd i stał się letnią rezydencją rodu Habsburgów, uzyskując w ten sposób status rezydencji cesarskiej. Od 1963 roku zamek jest narodowym zabytkiem kultury, a od 2007 roku jest otwarty dla zwiedzających. Twierdza graniczna została zbudowana w strategicznym miejscu na granicy morawsko-herrańskiej. W XI wieku drewniany nizinny zamek wodny, który w XIII wieku został zastąpiony kamiennym zamkiem. Stopniowo dobudowywano dwuwieżowy gotycki pałac, który następnie przekształcono w renesansową twierdzę antyturecką. Po zdobyciu przez męża Marii Teresy Františka Štěpána Lotrinskiego zamek uzyskał dzisiejszy późnobarokowy wygląd i stał się letnią rezydencją rodu Habsburgów, uzyskując w ten sposób status rezydencji cesarskiej. Od 1963 roku zamek jest narodowym zabytkiem kultury, a od 2007 roku jest otwarty dla zwiedzających. Budowla zamkowa składa się z trzech skrzydeł w kształcie litery U. Wokół zamku zbudowano ufortyfikowany kwadratowy taras z narożnymi wieżyczkami, który otoczony jest kwadratową suchą fosą, do której prowadzą dwa mosty. Niewiele zachowało się z oryginalnego wyposażenia, warto odwiedzić dobrze zachowaną salę chińską ze ścianami pokrytymi tapetą z malowanymi motywami chińskimi, barokową kaplicę i uroczyste schody. W przestrzeni znajduje się muzeum ceramiki, a część przestrzeni jest również wykorzystywana na koncerty i inne cele kulturalne i społeczne.