Artikel Ronde van Varanasi

De meeste reizigers die naar Varanasi komen, zullen de eerste stappen naar de Ganges zetten. De rivier is op deze plaatsen 300–400 meter breed. Niet elke lokale ghat wordt verbrand. Deze wordt bijvoorbeeld gebruikt voor het wassen van kleding. Het is bijna onbegrijpelijk dat je in rioolwater zoals Ganga wit kunt wassen.

Het is duidelijk dat waterbuffels er het meest van genieten. Maar ik zou hier niet hun herder willen zijn.

Als er geen extreme watertoestand is, is het mogelijk om een lange wandeling langs de kust te maken. De lokale gebouwen rekenen uiteraard op meer water

Pelgrims uit heel India komen naar Varanasi, dus je kunt een heel interessante mix van mensen ontmoeten. Natuurlijk zijn hier de meeste hindoes, maar de stad is ook heilig voor boeddhisten en jaïnisten.

De ghats worden gevolgd door de kronkelende straatjes van de oude stad. Je vindt er vooral klassieke binec en armoede zoals in andere Indiase steden.

's Avonds leeft hij hier het meest. Ceremonies, zang en gebed vinden plaats op de belangrijkste ghat van Dashashwamedh. Je zult waarschijnlijk niet weerstaan en een drijvende kom met een kaars kopen zoals andere pelgrims en deze over het water van de Ganges naar een onbekende plaats sturen. Een ideale plek om dierbaren te herdenken die je al hebben verlaten.

Word de volgende dag opgewonden, sta vroeg op en ga de zonsopgang boven de rivier zien. Je zult zien hoeveel geluk je zult hebben, maar we hebben daar een komische situatie meegemaakt, waar boten voor een lege ghat hingen.

In de ochtend bereiden pelgrims zich meestal voor op een ritueel bad

De rivier in de rivier de Ganges is heilig voor hindoes. Dat neemt niet weg dat het extreem vervuild is. Ik dacht voor mezelf dat ik het bad zou riskeren, maar toen mijn grootvader zijn broek naast me uitdeed en erin begon te roken, ging het plotseling aan me voorbij.

Het meest interessante is altijd rond Dashashwamedhu – de belangrijkste ghat. Het leeft hier bijna altijd, ook al zijn de andere ghats dood.

Weinig bezoekers van Varanasi weigeren op de Ganges te varen. Hij biedt het hier aan waar wie. Als je erover nadenkt, hoor je zeker de boodschap „is zeer goede tijd voor de boot“. Dat zeggen ze natuurlijk op elk moment van de dag. Interessant is het zeker in de vroege avond, wanneer de grenzen aan de verbrandingsghat worden voorbereid.

Hoewel het op het eerste gezicht niet zo lijkt, heeft de Ganges hier een behoorlijke stroming en heeft de roeier wat te doen, vooral als hij tegen de stroom in vaart.

Als je blijft zeggen dat baden in de rivier een heilige plicht is, pas dan op dat je bijvoorbeeld geen lijk tegenkomt. In Tsjechië zou direct een politieonderzoek starten, niemand is geïnteresseerd in lijken in de rivier hier, maar het is ook een heilige begraafplaats.

Varanasi ligt aan de spoorroute naar Agra, dus je kunt je verplaatsen langs het klassieke Noord-Indiase circuit. Bussen rijden op elk moment van de dag aan alle kanten. We namen bijvoorbeeld een rechtstreekse verbinding met de grens met Nepal, die ons hier bracht.

Wachten op de trein kan uren duren, maar in India verveel je je niet, je beleeft hier elke minuut wel iets. Hier trapte de stier bijna op het hoofd van de slapende man. Buiten zie je kakkerlakken, ratten, honden, koeien, miljoenpoten en apen. Een bedelaar met lepra is maar een kleine bonus.