Beklimming naar Pic de Tristaina

Het startpunt van de tour is de parkeerplaats Coma d'Arc helemaal aan het einde van de CG-3 weg die vanuit el Serrat leidt. Vanaf deze plek is het mogelijk om naar een aantal omliggende toppen te gaan – zoals Punta de Peiraguils, Pic de Caraussans, Pic de Cabanyó, Pic de Cataperdis en meer. De hoogste van hen, Pic de Tristaina, wacht ons echter op. De parkeerplaats ligt op een hoogte van ongeveer 2.200 m boven zeeniveau, dus de hoogte die voor ons ligt is niet duizelingwekkend. Er is ook een restaurant bij de parkeerplaats – de enige mogelijkheid voor verfrissingen op de route. Vanaf de parkeerplaats gaat de weg eerst iets omhoog. Na een kwartier lopen en zo'n 100 meter klimmen, verschijnt de bestemming van onze reis (links) voor ons. Aan de rechterkant is het voorgebergte van de naburige berg Pic de l'Albeille.

Vanaf hier scheiden verschillende bochten geleidelijk van de weg, sommige gemarkeerd, andere niet. Sommige leiden ook naar het meer Estany Primer, dat nu onder ons ligt.

Terwijl Estany Primer een beetje aan de kant van onze route ligt (maar het is zeker een wandeling waard), ligt het volgende meer Estany del Mig direct aan de route.

Niet ver van Estany del Mig is er nog een en dit keer het laatste meer waar we omheen gaan (als we niet nog een klein meertje iets hoger tellen – Llacuna Superior). Estany de Més Amunt is niet alleen het hoogste, maar ook verreweg het grootste van de drie meren. Tot nu toe was het meer een aangename wandeling, het volgende deel van de beklimming zal veel uitdagender zijn.

We zijn nu iets meer dan 1,5 km van de top, maar nog steeds meer dan 500 meter boven zeeniveau. In het begin gaat het pad relatief licht omhoog, bij Lake Llacuna Superior gaat het zelfs een tijdje bijna langs de vlakte, maar al snel begint een echte bergbeklimming. De helling neemt aanzienlijk toe, het terrein verslechtert en op verschillende wandelplaatsen verandert het in klimmen. Hoe hoger we zijn, hoe meer het zicht op de vallei beneden ons en de bergen eromheen zich van alle kanten opent.

Na drie uur zijn we boven. We zullen hier geen kruis vinden, maar het bovenste boek is hier verstopt. De uitzichten zijn adembenemend, zowel terug naar Andorra als naar de andere kant van de bergkam, naar Frankrijk. De toppen van de bergen rijzen rondom op.

Als we naar het westen kijken, zien we aan de Franse kant de Étang de la Oussade, daarboven de top van Pic de Malcaras en op de achtergrond waarschijnlijk (zonder garantie) een massief op de grens tussen Frankrijk en Spanje met enkele drieduizend toppen (Pica d' Estats, Punta Gabarró, Pic Rodó van Canalbona).

Zelfs aan de Franse kant zijn er verschillende meren in de vallei onder de top. Links de reeds genoemde Étang de la Oussade, in het midden de Étang Fourcat en daarachter de Petit Étang Fourcat.

Je kunt ook vanaf de top naar de Franse kant afdalen, maar omdat we beperkt zijn door het feit dat we terug moeten naar de parkeerplaats waar we vertrokken, hoeven we alleen maar dezelfde weg terug te keren. U kunt ook bij Lake Llacuna Superior rechtsaf de weg Circ de Tristaina inslaan, die vanaf de andere kant Estany de Més Amunt en Estany del Mig omzeilt. De laatste foto is genomen vanaf een plek net onder de top. Hieronder zie je Estany del Mig, daarachter een parkeerplaats en daarboven een deel van het skigebied op de tegenoverliggende helling onder de toppen van Cap de la Coste Grande, Pic de Cataperdis en anderen.