Artykuł Wycieczka po Berlinie

Został zbudowany w latach 2003–2005. Autorem jest światowej sławy architekt Peter Eisenman, który zbudował pomnik z 2711 bloków betonowych o różnej grubości i wysokości. Największy blok ma aż 4,7 metra wysokości, najcięższy waży 16 ton. Pomnik kosztował 27,6 mln euro, a roczny koszt utrzymania pomnika kształtuje się na poziomie około 2,7 mln euro. Pod samym pomnikiem znajduje się Muzeum Holokaustu.

Zwiedzanie jednego z największych i najsłynniejszych parków Berlina, Tiergarten, w którym znajduje się między innymi jeden z nielicznych pomników radzieckiej okupacji Berlina, pomnik żołnierzy radzieckich z II wojny światowej.

Budynek został zbudowany w 1894 roku i służył do 1933 roku jako gmach Reichstagu. W 1933 r. Budynek spłonął w dziwnych okolicznościach, których naziści wykorzystywali następnie do łamania większości praw człowieka. Dzięki historycznej wartości budowli stał się celem ciężkich walk w czasie II wojny światowej, kiedy budowla była chroniona przez kilka tysięcy nazistowskich żołnierzy, jednak ostatecznie 30 kwietnia 1945 r. Budynek został zdobyty na oczach kamer. Akt ten można uznać za koniec II wojny światowej w Europie. Po 1990 roku budynek ponownie zasiadał w parlamencie niemieckim, do tego czasu był mniej więcej ruiną na pograniczu Berlina Zachodniego i Wschodniego. Odbudowa miała miejsce w latach 1961 – 1964 i pierwotnie planowano umieścić w nim muzeum.

Zbudowany w 1734 roku jako brama celna w fortyfikacjach Berlina, jest to budynek z piaskowca o wysokości 26 m, szerokości 65,5 mi długości 11 m, w stylu wczesnego klasycyzmu. Bramę tworzą kolumny w stylu jońsko-doryckim. Bramę zdobią sceny z życia Herkulesa, rzymskiego boga wojny Marsa i bogini Minerwy. Na szczycie bramy znajduje się kwadryga uskrzydlonej bogini pokoju Eirene. W chwili powstania brama symbolizowała pokój i była również reprezentowana przez boginię trzymającą w dłoni wieniec oliwny. Co więcej, historia nie była tak spokojna. W 1806 roku, podczas okupacji Berlina, kwadryga została skradziona przez żołnierzy Napoleona i przeniesiona do Paryża. Do Niemiec wróciła dopiero w 1814 roku. Po tym incydencie oliwną radość zastąpił żelazny krzyż.

Nowe centrum Berlina, w którym znajduje się kilka siedzib światowych firm, takich jak: Sony, Daimler, Deutsche Bahn, ale także Opera Berlińska i wiele innych, w tym duży węzeł kolejowy. Jako pomnik okresu 1948–1989, kiedy podzielono Berlin, znajdują się pozostałości muru berlińskiego.

13 sierpnia 1961 r. Berlin został ostatecznie podzielony na część zachodnią i wschodnią, a ponowne połączenie nastąpiło dopiero po 1989 r., Kiedy zburzono mur berliński. Kilka ciekawostek na temat Muru Berlińskiego: mierzone 155 km, z czego w obrębie miasta było to 43 km; obsługuje metro w Berlinie Zachodnim przejeżdżające również przez dwa przystanki we wschodniej dzielnicy kontrolowanej przez służby celne; mur upadł przez pomyłkę dzień wcześniej niż pierwotnie planowano; Mur Berliński składał się łącznie z 45 000 bloków, z których jeden ważył 2,7 tony i miał 3,6 metra wysokości; wzdłuż granicy były 302 wieże strażnicze i 20 bunkrów; szacunkowo 600 osób straciło życie podczas próby przekroczenia Muru Berlińskiego; najbardziej znaną ucieczką była ucieczka 19-letniego żołnierza Conrada Shumana, który przeskoczył barykadę z drutu kolczastego; kilka osób na zachodzie potraktowało pominięcie muru berlińskiego jako sport adrenalinowy, który również okazał się dla nich śmiertelny; mur przecinał 4 linie metra, 8 linii kolejowych i 193 ulice; od powstania NRD do budowy muru berlińskiego ponad 3 000 000 ludzi uciekło na zachód przez Berlin. W obrębie Berlina Wschodniego znajdowało się również kilka eksklawy, które należały do Berlina Zachodniego, z których najsłynniejsza to wioska Steinstucken, do której do 1971 roku służyły helikoptery armii amerykańskiej.

Najsłynniejsze przejście graniczne między sektorem radzieckim i amerykańskim Berlina znajduje się na skrzyżowaniu Friedrichstrasse i Kochstrasse. Przeprawa stała się sławna zwłaszcza podczas powstania w NRD w październiku 1961 r., Kiedy czołgi armii amerykańskiej i radzieckiej stanęły naprzeciw siebie podczas powstania i był to jeden z tych momentów, kiedy ludzkość była bardzo blisko wybuchu wojny światowej. III.

Uniwersytet Humboldta to najstarszy uniwersytet w Berlinie, założony w 1810 roku. Znane osobistości, takie jak filozofowie Hegel, Schopenhauer, Marks, Engels, fizycy Einstein i Planck, założyciel UE Robert Schuman i wielu innych. Na uniwersytecie było 29 noblistów. Uniwersytet jest uznawany za 120 najlepszych uniwersytetów na świecie i 44 w Europie.

Dom Berliński to jeden z największych obiektów sakralnych w mieście. Jego historia sięga połowy XVIII wieku, kiedy to na rozkaz Fryderyka Wielkiego na miejscu pierwotnego kościoła zbudowano nowy barokowy kościół. Monumentalność budowli została podkreślona pod koniec XIX wieku, kiedy podwyższono górną kopułę i dodano inne elementy architektoniczne. W czasie II wojny światowej katedra uległa znacznym zniszczeniom, jej odbudowa nastąpiła w następnych dziesięcioleciach.

Jedno z pięciu muzeów znajdujących się na Wyspie Muzeów w centrum Berlina, które powstały w latach 1841–1930. Inne muzea na wyspie to: Muzeum Pergamońskie, Nowe Muzeum, Galeria Narodowa i Bodemuseum.

Na pierwszym planie budynek berlińskiego ratusza z fontanną z motywem boga Neptuna.

Jeden z najsłynniejszych parków w Berlinie, który jest idealnym miejscem na relaks po ruchliwej wycieczce po mieście, znajduje się na Wyspie Muzeów na końcu jednej z najsłynniejszych ulic: Unter den Linden.

Spacer wzdłuż Szprewy to kolejny sposób na relaks po zwiedzaniu Berlina, wzdłuż rzeki znajduje się wiele barów i restauracji, w których można skosztować lokalnych specjałów i poczuć atmosferę miasta.