Wędruj przez wąwóz Todra

Początek trekkingu znajduje się na końcu Tinghir w pobliżu hotelu Azul, gdzie można zatrzymać się bardzo komfortowo. W okolicy znajduje się piękna oaza, która prowadzi do wąwozu Todra.

Jedź drogą przez inną wioskę do wysokiej skalistej przełęczy Todra. Tutaj możemy się odświeżyć, kupić pamiątki lub spróbować swoich sił w sportach adrenalinowych, np. Wspinaczce przed wejściem w góry. Możesz tu również wynająć przewodnika. Przez wąwóz przepływa rzeczka, która zasila całą oazę, a widok w górę jest naprawdę imponujący.

Idąc wąwozem natkniesz się na wszechobecnych kupców, zwłaszcza pamiątki. To niesamowity kontrast wysokich skał, rzek i kolorowych produktów.

Zaraz na końcu wąwozu po lewej stronie znajdują się schody, które zaprowadzą Cię ścieżką w góry. To dobry punkt odniesienia, więc możesz mieć pewność, że idziesz dobrze. Niesamowite widoki na cały wąwóz i drogę, która znika w oddali między innymi przełęczami.

Teren szlaku jest kamienisty, ale bardzo przyjemny. Nieco przesadą jest stwierdzenie, że nie jest potrzebny żaden specjalny sprzęt górski. Ścieżka wyłożona jest rzadką roślinnością w postaci niewielkich krzewów naziemnych.

Podążaj szlakiem dalej do siodła, gdzie znajduje się skrzyżowanie z innymi możliwymi trasami. Ze względu na niedostępność danych mapy to miejsce może być mylące. Warto podążać szlakiem na południe, gdzie w oddali zobaczymy podnóże Atlasu z częścią Tinghir.

Ze wzgórz nad siodłem mamy wspaniałe widoki na okoliczne góry. Na tym zdjęciu widok na południe do podnóża i kolejny fragment szlaku naszej trasy.

Podążaj szlakiem przez około 20 minut do koczowniczej osady. Nie musisz się o nią martwić. Zostaniesz powitany przez miejscową ludność.

Nomadzi przywitają Cię marokańską whisky, czyli tradycyjną marokańską herbatą. Zaproponują też coś do jedzenia. Dobrze jest liczyć na jakiś wkład, który służy zaspokojeniu potrzeb osiedla. W zamian koczownicy odwdzięczą się możliwością robienia zdjęć.

Koczownicy w osadzie mają wszystko, czego potrzebują do życia w odosobnieniu. Mieszkają w norach wbudowanych w góry i w namiotach, które tu zbudowali.

W osadzie mieszka również kilkoro dzieci. Naprawdę imponujące jest zobaczyć autentyczność tego stylu życia – bez telefonów komórkowych, tabletów i współczesnej cywilizacji.

Pożegnanie z koczownikami, którzy z przyjemnością poprowadzą Cię dalej. Oczywiście trzeba liczyć się z tym, że nie można się z nimi porozumiewać językami, wystarczą proste gesty i mowa ciała.

Kolory i struktura tych gór są nierealne. Plastyczność spowodowana ogromnym naciskiem płyt litosferycznych stworzyła niesamowite widoki tego dzieła natury.

Schodząc z koczowniczej osady ponownie docieramy do siodła, z którego rozpościerają się inne zapierające dech w piersiach widoki. Będziemy dalej zjeżdżać siodłem do wioski, którą zobaczymy z tego siodła.

Na całej trasie prawdopodobnie nie zobaczysz żadnej zwierzyny, dopóki nie zobaczysz pasących się osłów, gdy schodzisz do doliny.

Schodząc do doliny docieramy do wioski, którą mijaliśmy w drodze do wąwozu Todra. W całej oazie w Tinghir można dostrzec wspaniałe kontrasty między starymi opuszczonymi wioskami a nową konstrukcją.

Aby wrócić na główną drogę, musimy przejść przez starą wioskę i oazę, gdzie musimy znaleźć odpowiednie miejsce do przeskoczenia na drugą stronę rzeki. Nie ma co panikować, jeśli nie znajdziecie od razu miejsca, wystarczy się rozejrzeć, a na pewno coś znajdziecie.

Po przekroczeniu oazy dotrzemy do szosy, a następnie wrócimy do punktu początkowego szosy.