De verbinding tussen twee valleien
De beklimming naar Saykogel is op twee manieren mogelijk – ofwel vanuit het Niedertal of het Rofental. De meeste toeristen maken gebruik van deze niet veel voorkomende mogelijkheid in het hooggebergte en plannen hier een rondreis zodat ze niet door dezelfde vallei hoeven terug te keren. Zo fungeert de berg niet alleen als mooi uitzicht, maar ook als interessante schakel voor wandelroutes. Meer extreme toeristen zullen dit circuit in één dag vanuit Vent beheren. De meesten gaan echter in een aanzienlijk rustiger tempo en brengen hier een tot twee nachten door. Deze fotoreportage beschrijft de route van Martin Busch Hütte naar de top van de berg, dwz. uitgang uit het oosten.
Zonsopkomst boven Saykogel
De beduidend minder platgetreden weg naar Saykogel draait van de belangrijkste toeristische route naar Similaun Hütte, eigenlijk slechts een paar meter achter het huis Martin Busch. Het klimt langzaam door de traverse over de met gras begroeide hellingen naar de lange rotsarm van Saykogel. De bergen zijn 's ochtends rood gekleurd.
Alpenweiden
Na een half uur comfortabele beklimming van het huisje is de rotsachtige schouder vrij dichtbij. Langs het pad zijn veel schapen te zien in de weilanden. Het hoofdgezicht is nog steeds op de ijzige noordelijke hellingen van de Hauslabkogel.
Uitzicht op Niederjoch
Op de bodem van het vlakke dal zie je de hoofdweg naar Niederjoch, waarop het huisje Similaun staat. De bergkam Marzellkamm wordt al geruime tijd bedekt door de prachtige Similaun.
Hauslabkogel (3.402 m boven zeeniveau)
Na het bereiken van de rotsarm begint het pad steiler te klimmen naar de bergkam. Het uitzicht op de Hauslabkogel is erg mooi.
Kijk naar beneden
De klim langs de rotsarm is steiler en in aanzienlijk slechter terrein dan de vorige passage door de weilanden. Diep beneden zie je het huisje van Martin Busch.
Similaun (3.606 m boven zeeniveau)
Vanaf de toenemende hoogte begint de lokale koning Similaun eindelijk te worden gezien.
Niederjoch (3016 m boven zeeniveau)
Geleidelijk aan begint het door Niederjoch tot aan Italië te worden gezien.
Koninkrijk van ijs
Na ongeveer twee en een half uur klimmen, klim je eindelijk naar de bergkam die Hauslabkogel en Saykogel verbindt. De toerist heeft ineens een waanzinnig uitzicht op de enorme ijsarena. Vanaf hier klimt de weg nog ongeveer 15 minuten naar de top, waar een bocht is naar de Rofental-vallei langs een kleine scherpe bergkam die over de gletsjer gluurt. De prachtige Finailspitze (3.514 m boven zeeniveau) gluurt uit aan de horizon boven de ijsarena.
Oostelijke horizon
De oostelijke horizon wordt gedomineerd door een hele constellatie van bergen – het dichtst bij de oude gletsjer is de uitgesneden lange bergkam van Marzellkamm. Daarachter stijgt van links Mutmalspitze (3.522 m boven zeeniveau), Hintere Schwärze (3.624 m boven zeeniveau), Marzellspitze (3.522 m boven zeeniveau) en Similaun (3.606 m boven zeeniveau).
Wildspitze en noordelijke bergkam
In het noorden gaat dit bereik van de hoofdkam naar de stad Vent. Naast de deur is de berg Sennkogel (3400 m boven zeeniveau). Ver boven de horizon rijst de op een na hoogste berg van Oostenrijk uit – Wildspitze (3.774 m boven zeeniveau).
Weißkugel / Palla Bianca (3.738 m boven zeeniveau)
De westelijke horizon wordt gedomineerd door de op twee na hoogste berg van Oostenrijk, de Weißkugel. Terug is het mogelijk om hetzelfde pad naar het huisje Martin Busch te gebruiken en eventueel door de Niedertal-vallei naar Vent af te gaan of „de berg over te steken“ en af te dalen naar het huisje Hochjochhospiz (2.412 m boven zeeniveau) en terug te keren naar Vent naar een veel interessantere weg door het Rofental.
Artikelen in de buurt
Artikel: Wandelen in het Niedertal
Het Niedertal behoort tot de mooiste van de Ötztaler Alpen. Het wordt gedomineerd door de prachtige Similaun (3.606 m boven de… Lees verder
Giga-lijst: De mooiste beklimmingen in de Ötztaler Alpen
De Ötztaler Alpen bieden honderden 3.000 toppen die toegankelijk zijn vanuit drie belangrijke valleien: Ötztal, Pitztal en… Lees verder