Reliekschrijn van Saint Mauro

Er is een geheel nieuwe tentoonstelling gemaakt in het gereconstrueerde Pluhov-paleis, waar bezoekers, naast het bekijken van het originele reliekschrijn van St. Mauro, veel interessante informatie over dit verbazingwekkende object zullen leren. Naast de gebruikelijke exposities zijn er ook verschillende audiovisuele projecties. Je doorloopt de tentoonstelling alleen zonder gids, maar er zijn curatoren die bereid zijn vragen te beantwoorden.

Het reliekschrijn van Saint Mauro, gemaakt in de jaren 1225–1230, is een uniek romaans goudsmidsmonument van onschatbare waarde. Het bevat de relikwieën van St. Johannes de Doper, St. Maurus, St. Timothy en St. Apollinaris. Het reliekschrijn heeft een rechthoekige plattegrond met afmetingen van 140×42 cm en is 65 cm hoog, de bovenbouw heeft de vorm van een zadeldak.

Sinds 1838 is het reliekschrijn eigendom van de adellijke familie Beaufort-Spontin, die vanuit België naar het kasteel in Bečov nad Teplou verhuisde. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog begroeven de familieleden de reliekschrijn onder de vloer van de kasteelkapel voordat ze naar Oostenrijk verhuisden. Het kasteel werd na de oorlog genationaliseerd, maar niemand wist iets van het bestaan van de reliekschrijn. Sinds 1984 hebben leden van de familie geprobeerd het reliekschrijn te kopen zonder vooraf te onthullen waar het over ging. Tijdens de onderhandelingen werd het reliekschrijn uiteindelijk ontdekt onder de vloer van de kapel in november 1985, net voor het sluiten van het koopcontract.

Een groot deel van de tentoonstelling is gewijd aan de veeleisende restauratie van dit juweel en bezoekers hebben de mogelijkheid om de verschillende soorten edelsmeedversi­eringen beter te leren kennen. Een zeer complexe volledige restauratie vond plaats sinds 1991 en betekende 12 jaar nauwgezet werk en zoeken naar procedures.

Nadat het reliekschrijn was opgetild, werd het opgeslagen in een droge kluis van de Tsjechische Nationale Bank, waar de droge en warme omgeving de vernietiging van de houten kern versnelde. De originele houten kern kon niet worden hersteld en moest weer op een ingewikkelde manier uit notenhout worden gemaakt. Uit analyse bleek dat de originele kern is gemaakt van een boom die rond 1197 is gekapt. De originele kern is onderdeel van de tentoonstelling.

De reliekschrijn dient als container voor de overblijfselen van heiligen. Er zijn ongeveer 13 relikwieën in dit reliekschrijn. Hun authenticiteit wordt geverifieerd door middel van „Autentik“ – documenten uitgegeven door kerken die de authenticiteit van relikwieën verifiëren. De afbeelding toont de oudste authentieke versie van deze reliekschrijn – een loden plaat met de tekst erop gegraveerd.