Artikel Beklimming naar Ultar-weiden

Het pad naar Ultar-weiden lijkt vrij duidelijk – gewoon door de kloof recht omhoog, maar dit is zeker niet het geval. Voor een succesvolle tour is het noodzakelijk om vanaf het begin de juiste start te kiezen. De eerste weg die je zou kunnen aanvallen leidt naast de irrigatiecanyon bij het oude fort Baltit. Het is zeker niet goed, want erlangs kom je bij de monding van de kloof, die na enkele tientallen meters praktisch ondoordringbaar is, omdat deze gevuld is met een rivier, zie je. foto. De rechter leidt hoog de heuvel op langs het nieuwe irrigatiekanaal.

Als je niet vanuit de kloof terug naar de stad wilt en de juiste weg zoekt, kun je proberen deze omhoog te klimmen. Maar het is best gevaarlijk en bovendien bereik je alleen de oude weg midden op de helling, die op verschillende plaatsen door aardverschuivingen is afgebroken en onbegaanbaar is. Het uitzicht op Baltit Fortress, Rakaposhi en de hele Hunza-vallei is ongelooflijk.

Het rechterpad leidt naar het noorden door de oude stad en verder door de tuinen (Toqat Rd.). Blijf naar het noorden gaan / draai zeker niet naar het westen /. Ten slotte kom je een verkeersbord tegen en klim je via de rotswand een pad op dat hoog boven de aardverschuivingen in de rots is geschoten. Vanaf hier is het pad duidelijk naar de bergweide Ultar.

Nog voordat je definitief de kloof ingaat langs het pad dat in de rots is geschoten, geniet je van het geweldige uitzicht over de hele vallei.

Het deel van de afvoer dat langs het irrigatiekanaal loopt, is aangenaam. Aan de andere kant loopt het tweede watertoevoerkanaal naar de naburige Sultan Abad en Altit.

De eigenlijke klim naar de weilanden lijkt eindeloos – het pad slingert zich recht omhoog in het puin. De irrigatiekanalen verdwijnen geleidelijk diep onder je.

De rivier is er na een tijdje. De kloof wordt ingenomen door een gletsjer bedekt met puin.

Geleidelijk begint er groen te verschijnen en de smalle gletsjersnelweg verdwijnt in de diepte – Ultaire weiden zijn eindelijk in zicht.

Ver over de vallei ligt de prachtige top van de Diran-piek (7.266 m boven zeeniveau). De brede vallei eronder leidt naar de Hispar la pas en het beroemde „Sneeuwmeer“. De top overschrijdt de bodem van de vallei met een volle vijf kilometer.

Eindelijk bent u hier op de Ultar-weide op ongeveer 3.800 m. Meer dan een weide, er zijn slechts kleine stukjes gras. De hut waarin je ook kunt slapen wordt ostentatief het Ultar-basiskamp genoemd. De rotspiek aan de linkerkant – Lady Finger, is het beroemdste landschap van deze reis.

Als je een rotswand nadert, van waaruit een gletsjer naar beneden stroomt, moet je je hoofd goed kantelen, want die zakt een hele kilometer in een klein stukje naar beneden.