Trek door Rondane National Park

Ik vertrek vroeg in de ochtend met de trein vanuit Hamar via Elverum en met de bus vanuit Athene naar de nederzetting Straumbu, vanwaar een driedaagse trektocht door het Rondane National Park begint. Onderweg wil ik de 2 hoogste toppen bezoeken en op mijn eentje de Noorse natuur ervaren. 15 kg op je rug is de eerste stap om te weten, zeker als je op zoek bent naar een verdwaald trottoir dat zich vertakt in een bos (bijna regenwoud) en ik het pad kies waar intuïtie me brengt. Ik ontmoet een getrouwd stel (de laatste mensen die dag) die aan het jagen zijn en zeggen dat als ik verder ga, de brug over de rivier wordt afgebroken door de overstroming van vorig jaar en ik zelf de weg moet vinden. Gelukkig is de rivier in september geen groot probleem, maar ik vind het trottoir na anderhalf uur het bos in en de stenen verstopt onder het dichtgroeiende korstmos. Het gaat relatief goed, na een tijdje verlaat ik de bosgrens, als de uitzichten op de omgeving zich langzaam voor me openen. Hiermee wint het trottoir aan steilheid tot ik de top van Hoegrenden bereik, waar een hut in de vorm van gelaagde stenen staat. Ik leg dingen hier, en de resterende 200 meter hoogte naar de top gaan veel. Bij Hoegrenden 2118m zie ik de hele bergketen en alles wordt compleet gemaakt door de ondergaande zon. De volgende ochtend besluit ik snel af te dalen in het dal zodat ik weer kan stijgen naar de hoogste berg van het Rondslottet gebergte, 2178 m. Het is hier al behoorlijk druk. Onder de berg is namelijk een grote parkeerplaats aangelegd, waar ook regelmatig een bus rijdt, dus aan toeristen geen gebrek. Het wordt rustiger tot zonsondergang en als ik achter de heuvel naar het meer draai, zie ik aan de andere oever maar een paar tenten. De nacht is weer kalm en stil. 's Ochtends pluk ik veenbessen en bosbessen, maak pap en vertrek voor de rest naar de parkeerplaats, waar voordat mijn bus vertrekt, ik hou van het landschap, dat voor mij lijkt alsof ik op de maan ben en niet op de grond.

Ik dacht altijd dat smalle bruggen het domein van Azië zijn, zelfs in Noorwegen moest de chauffeur oppassen want hij reed gewoon een haar rond de pilaren van de brug :-)

Ik vond eindelijk het trottoir en kon stoutmoedig verder lopen. Rechts de top van de dag Hoegronden (2118 m boven zeeniveau)

Als ik de bosgrens verlaat

En hier bracht ik mijn eerste nacht door in de wildernis, gewikkeld in een slaapzak, ik werd 's nachts wakker door gewoon op iemand / iets op de rotsen te stappen

Bovendien heb ik in tijden nergens zo'n rust ervaren

En hiermee nam hij op de eerste dag afscheid van mij

Uitzicht op de ochtend en precies op de bestemming van vandaag, de hoogste berg in het park

Ochtendhygiëne in een lokaal beekje, ik ken niets verfrissends :-)

Gisteren top van Hoegronden, vandaag vanaf de helling van Rondslottet, de stenen waar je naar gaat kijken

Zoals in de hemel als ik loop, mensen hebben plezier, de zon schijnt en de wolken onder je maken het hele landschap compleet

Galdhoepiggen 2469m was de hoogste berg van Noorwegen

Aan het eind van de dag, als je bosbessen en veenbessen plukt die overal groeien

Ik wil hier niet eens weg op zo'n ochtend

In al zijn schoonheid, veel plezier en tot ziens :-)

Onderweg van het park