Beklimming naar de hoogste berg van Servië - 2.169 meter boven zeeniveau
In het oosten van Servië, precies op de grens met Bulgarije, ligt de hoogste berg van Servië. De reis hierheen naar het begin van de trektocht voert over verschillende kleine weggetjes door woeste landschappen en afbrokkelende dorpjes en is dus een avontuur op zich. Servië is meer een laaglandland, dus zelfs hun hoogste berg ligt in aangenaam zacht glooiende bergen die worden omgeven door groene bossen en weilanden. De tocht is gemakkelijk te beklimmen, het pad is goed aangegeven en je zult hier niet veel toeristen tegenkomen. Op een route van ongeveer 7,4 km klim je 618 meter naar de top, en samen met de afdaling langs dezelfde route mag de trekking niet langer dan 6 uur duren.
Oma's tand
Sinds het begin van de jaren negentig is de top toegankelijk voor toeristen van zowel de Servische als de Bulgaarse kant. Voorheen was dit echter niet het geval, omdat de piek in het grensgebied ligt. Vanaf de Servische kant kun je klimmen vanuit het dorp Topli Dol of vanuit het skigebied Babin Zub en verder gaan langs de bergkam naar de top. Wij hebben ook voor deze tweede optie gekozen. Vanaf het Babin Zub hotel is het pad naar de top 7,4 km lang. Er zijn geen vergunningen of kosten vereist om te klimmen.
Uitzicht op het rotsmassief
Vanaf Hotel Planinarski Dom Babin Zub, waar we de auto geparkeerd hebben, klimmen we met uitzicht op het rotsmassief bovenaan, waarnaar het gebied is vernoemd. Na een paar meter rijden passeren we de bistro naar het eindstation van de kabelbaan. Verder is er alleen nog ongerepte natuur.
Bloeiende weiden
Na de eerste steile klim bereikten we een prachtig bloeiende weide op het plateau, die al een aangenamere helling heeft. We lopen verder het voetpad op en bewonderen de verschillende bloemen om ons heen.
Diepe bossen
De Servische bergen bestaan uit dichte bossen, weilanden met paarden of vee, en overal de groene kleur van ronde heuvels zover het oog reikt. Je komt hier echt sporadisch mensen tegen.
Markeringen op de route
Het is onmogelijk om onderweg te verdwalen. Enerzijds loopt het pad over een breed gebaand pad, er zijn soms stenen gemarkeerd met bordjes en ook meerdere wegwijzers met pijlen.
Wilde paarden
Op de bergkam voor de laatste klim naar de top hadden we geluk en kwamen we wilde of halfwilde paarden tegen die hier vrij graasden.
Uitzicht aan de Bulgaarse kant
We klimmen de laatste meters naar de top letterlijk langs de grens, wanneer het pad ons toestaat om naar onze buren aan de Bulgaarse kant te gluren. Maar we zullen het alleen weten dankzij sms-berichten van de telefoniste die ons verwelkomt in Bulgarije. Het landschap aan deze kant van de grens lijkt sterk op dat in Servië, overal groene bossen en weilanden.
Grenspost
De overblijfselen van de grensposten die de tand des tijds hebben doorstaan, hebben hun zegje gedaan. Maar we richten ons niet alleen op een paar overlevenden. De opstijgende mist stroomt langzaam binnen vanaf de Bulgaarse kant, dus we zijn niet lui en gaan door naar de top om van het uitzicht te genieten.
Piek Midžor 2.169 meter boven zeeniveau
Je kunt twee versies van de naam van de berg tegenkomen: Midžor of Midžur. Bovenaan staat alleen een stenen kruis met resten van de Servische vlag en enkele reisstickers. We slaagden erin om van het uitzicht te genieten voordat de bewolking naar binnen begon te rollen en de wind aanwakkerde en ons terug naar beneden dreef.