Artikel Ito stad

Het toegangspunt tot de stad is een gezamenlijk bus- en treinstation. In de directe omgeving zijn er vele smalle straatjes vol winkels en kleine restaurants.

De grootste concentratie winkels begint op zo’n 300 meter van het station in een overdekt winkelcentrum. In het laagseizoen (juni – september) is het 's ochtends vrijwel leeg.

Aan het einde van het winkelcentrum bevindt zich een kruispunt dat lijkt op een bekend kruispunt in de wijk Shibuya in Tokio, met duidelijke overgangen. Bij één groen licht passeren er tijdens de spitsuren echter wel 2.500 mensen. Wij zijn hier alleen.

Deze 100 jaar oude ryokan (traditionele Japanse herberg) werd in 2001 omgebouwd tot een hostel en tot een historische en culturele plek die voor het publiek toegankelijk was. Je kunt een kamer krijgen met een eigen onsen (warm bad) en er wordt gezegd dat ze wees gastvrij voor mensen met tatoeages, wat in Japan niet zo gebruikelijk is.

We vervolgen onze weg langs de Itoo-rivier richting de oceaan. Vanaf hier is te zien dat de stad vanuit het westen direct omringd wordt door bergen.

Dit park werd geopend in 1977. Op het informatiebord staat dat het park wordt onderhouden om het verlangen van de inwoners van Ito City naar vrede en geluk te symboliseren.

In het park zijn veel werken te zien, met name de ‚familiecollectie‘ van de plaatselijke beeldhouwer Kenji Shigeoka.

We vervolgen onze weg langs de kust waar nieuw leven en voorzieningen op bewonderenswaardige wijze samengaan met wat al geschiedenis is.

Op korte afstand van de kust in de heuvel ligt een grote begraafplaats. Begraafplaatsen liggen hier niet aan de rand van steden, ze maken er deel van uit. In de boeddhistische cultuur wordt de dood opgevat als wedergeboorte, en begrafenisrituelen zijn daarom aangepast aan deze kijk op sterven. Tegenwoordig is begraven ‘door vuur’ – crematie – gebruikelijk. Maar het boeddhisme kent begrafenis ‘in de wind’ – het lichaam wordt uiteengereten, of begrafenis ‘in het water’ – in een rivier of meer gegooid.

Deze boeddhistische tempel is nauw verwant aan een priester genaamd Nichiren Shonin die hier werd verbannen. Nichiren Shonin werd geboren op 16 februari 1222 in Kominato, in de huidige prefectuur Chiba. Op elfjarige leeftijd stuurden zijn ouders hem naar een klooster om te studeren. Al op jonge leeftijd begon hij zich af te vragen waarom er zoveel boeddhistische scholen waren, terwijl het boeddhisme dat door Boeddha Shakamuni werd uiteengezet er maar één was. Op 15-jarige leeftijd werd hij tot priester gewijd. De tempel staat ook bekend als de plaats waar een klein beeldje van Shakamuni Boeddha rust.

Hier draait alles om vis en zeevruchten. Japan is een paradijs voor fijnproevers, afkomstig uit de diepten van de zee. En de lokale bevolking beproeft hun visgeluk direct aan de kust.

Deze haven biedt plaats aan maximaal 220 schepen. Het biedt faciliteiten voor watervoorziening, elektriciteit­sapparatuur op het land, tankapparatuur, een pub en een restaurant.

Je kunt hier ook een boot huren en bijvoorbeeld gaan vissen. Volgens het lokale aanbod kost zo’n Yamaha FAST23 voor 3 uur vanaf 9100 yen (werkdagen) tot 15900 yen op feestdagen.

We keren terug langs de kust naar het stadscentrum. De vulkanische top van de berg Omuro is prachtig aan de horizon te zien.